BENİM BABAM ;

57 2 0
                                    

Münübüsçüydü. Sabahtan aksama kadar küçük büyük canlar taşırdı huzur dolu minübüsünde . Tüm insanlar severdi babamı . Benim babam diye söylemiyorum gercekten cok iyi kalpliydi insanlari kirmaktan cok korkardı. Herkese iyilik yapardı . Bir gülüşu vardı kelebek görse ömrü uzardı. Babamla servise giderdim henuz okula baslamamıştım ufaktım nezaman babasıyla münübüse bir kız cocugu binse benimde babam var gibisinden babama BABAAA diye inadına bagırırdım anlayıp gülerdi , oda bana EFENDİMMM KAZAN DİBİM derdi . (Son cocuk oldugum icin beni hep kazan dibim diye severdi ) . Ikimizde birbirimize bakıp gülerdik sonra .

BABA KOKUSU ♡Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin