What If I'm Not? (What If Series 1)

Prologue

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Prologue

Isang malaking buntong hininga ang pinakawalan ko bago akong bumaba sa lulan kong eroplano. Magkahalong lungkot at saya ang aking naramdaman ng aking maitapak sa lupa ang aking mga paa.

Pagkatapos makapagisip-isip ng isang buwan sa Japan ay handa na akong harapin ang sinuman. Ayaw ko mang magbalik ngunit kailangan dahil magpapasakuan na naman at kailangan ko ng magseryoso dahil graduating na ako.

Dali-dali kong kinuha ang aking phone sa aking Sling Bag upang tawagan si Vivien, Classmate and one of my Bestfriend.

"So kamusta naman ang paglalakwartsa mo sa Japan," Bungad nya sa akin. "You didn't even tell us na pupunta ka pala ng Japan ng dahil na naman sa isang lalaki, Jusko naman Julia pagmagmo-move on kailangan talaga mangibang bansa?" Dagdag nya pa.

Ni hindi man lang nangamusta muna. Tsk. Tsk.

"Viv, until now yan parin ba ng problema mo sakin? Nandito na ako't lahat-lahat, nakabalik na nga, yan parin? Hahaha" Nagbibirong kong sabi sa kanya. "Ayoko na nga sana munang bumalik dahil parang hindi ko pa kaya, kaya lang naisip ko na kailangan dahil malapit na namang magpasukan"

"So you're telling na kakalimutan mo kami, Julia? Nabroken-hearted ka lang, hindi ka nawalan ng kaibigan at pamilya, nandito pa kami tapos malalaman namin ni Dain na nagpunta ka pala sa Japan ng walang kinukwento at sinasabi samin?"

"This was Unexpected, Viv. Biglaan lang. Besides marami naman akong pinamili para sa inyo ni Dain."

"So you're giving us suhol? Mygod Julia!" Narinig kong tila nawawalan na ng pasensya sa kanya. "Nang dahil sa isang lalaki ay nagkakaganyan ka, "

"You know naman diba na ginagawa ko rin to para sa akin diba? Please, understand Viv,"

"I know and I understand you, really. ang sa akin lang kasi sasabihan mo kami kapag ganyang may nangyayari na pala sa'yo hindi pa namin alam, ano pa't naging kaibigan mo kami Julia"

Awwwww, I really love my Bestfriends so much!

"at pwede ba Julia, for now tigil-tigilan mo muna yang pagboboyfriend! Jusko naman! Graduating na tayo, Please wag muna ngayon"

Binabawi ko na sinabi ko, hahaha

"Anong akala mo sakin, Hayuk na hayuk sa Lalaki? Hahaha yeah I know that Viv. No More Boys! And I don't want boys anymore"

"nga pala nasan ka na ba? Let's meet and continue our pag-uusap," nahihimigan ang pagka-excited sa boses nya.

"Im here na hinihintay lang si Daddy,"

"Osige, just call me if pwede ka na, sasabihan ko narin si Dain"

"Okay, Thank You. Vivien"

Hayyyyssss.

Ganun na lang ang gulat ko ng akmang isisilid muli ang aking phone sa bag ay may bumangga sa akin dahilan para mahulog ang aking phone at ma-out of balance ako.