Evet çiçeklerim bu şarkıyı mümkün olursa yazdıklarımı okurken dinleyin ve şarkıyı yaşayın...🌼
Bugün okul vardı erken kalktim ve giyindim annem kahvaltıyı hazırlamıştı "Günaydın" "Günaydın Kızım" kahvaltımı yapıp çıktım yürüyerek gidiyordum ve müzik dinliyordum o kadar güzel bir şarkıydı ki güzel güzel ilerlerken bi el elimi tuttu irkildim başımı çevirdigim de emir olduğunu gördüm hemen elimi çektim "Almila bi dinle lütfen" "Seni ne dinlicem be gerizekalı bi daha elleme beni" hemen koşup okula girdim burda bana hiç bişey yapamazdı normalde emirle oturduğumuzdan başka yere geçtim ders başlamıştı ama hoca bana takmış gibi bakıp duruyordu en sonunda "Almila neden yerinde değilsin" "Hocam arkadaşım bi dersi anlamamışta o yüzden yanına oturdum anlatmak için" böyle bi yalan söylemiştim emir gülüyordu "Tenefüste anlatırsın şimdi kendi yerine geç" "Peki hocam" itiraz edememiştim ve o pisliğin yanına geçtim "Tek kelime bile etme" "Ama b-" "Sus" hayır anlamında başını iki yana salladı "Hocam yanındaki çok konuşuyor" "Emir sus" "Peki hocam" dedi ve önüne döndü bende döndüm. Tenefüs olmuştu kantine gitmek için kalkmak istedim ama bu çocuk kalkmıyordu "Emir kalkar mısın?" "Ilk beni dinle sonra kalkicam" "Ben artık hiç bişey dinlemek istemiyorum cidden seni bile görmek istemiyorum o dereceyim ama imkanlar" "Çok pişmanım ya lütfen beni affet" "Bak emir yaptığın ne biliyorsun deme sen beni aldattın ya ben seni nasıl affediyim benim sana karşı ne bi saygım kaldı ne de bi sevgim şimdi çekil önümden" bişey demedi diyemezdi zaten çekildi bende geçtim Allah kahretsin ki yine ağlıyordum bahçeye çıkıp bi banka oturdum baya baya ağlıyordum yanıma bi kız geldi dönüp baktım tanıştığım kızdı bu elifti hiç sorgulamadım direk sarildim çok ihtiyacım vardı sarılmaya "Kuzum yeter artık" geri çekildim gözlerimin nasıl olduğunu biliyordum ama takmadım "Ben çok kötüyüm" dedim ve tekrar ağlamaya başladım "Biliyorum bebeğim biliyorum şimdi gel elini yüzünü yıkayalım bak bu son ders hadi çıkışta buluşalım tamam mi?" Kafamı salladım ve sınıfa çıktık o kendi sınıfına gitmişti bende kendi "Emir çekil" "Sen niye ağladın" "Sanane çekil" bi an ayağa kalktı ve "Karışicam Almila ne oldu" diye bağırdı "Bana bağırma" "Bağırmıyorum" "Senin yüzünden ağlıyorum ya anla artık be salak ya" diye bağırdım ve yine kendimi tutamayarak ağladım bişey demedi demesini beklerdim ama demedi işte son derste öyle geçti. Bitmişti artık çıktım bahçeye elifi gördüm koşa koşa gittim. Elifle bir yerde oturmuş konuşuyorduk "Ya neden yaptı ki böyle bişey ben ona çok güvenmiştim çok sevmiştim bütün bu sevgim boşa miydi ya" dedim "Biliyor musun benimde bi ilişkim böyle sonlanmisti ama unuttum onu hadi sende unut artık güçlü bi kızsın sen" "Bilmiyorum" "Neyi" "Unutup unutmamayi" "O seni o gece nasıl unuttuysa sende onu şuan unutcaksin bak o iki gün sonra kızlarla gezer çünkü erkek milleti böyle sende onu unutup önüne bak be canım" "Haklisin aslında" diyip gözyaşlarımı sildim küçük bi tebessüm ettim "Ha şöyle be kızım sen hep gül" "İyi ki tanıdım seni" dedim "Bende" dedi gülümseyerek sarildik. Eve varmıştım yol boyu şarkı dinledim orda çok güzel bi söz geçiyor 'Geçmiş Değil Bugün gibi Yaşıyorum Hâlâ Seni Sen Benim Şarkılarımsın' emir bana hep bu şarkıyı söylerdi ama artık öyle bişey olmicak. Odama geçmiş düşünüyordum 5 seneyi düşündüm çok güzel şeyler yaşamıştık bi de o günü düşündüm onları yakaladığım anı hatırladım ve tekrar ağladım ama bu son ağlayışımdi. Annem eve gelmişti birlikte yemek hazırlayıp yedik ve ben derslerimin başına geçtim 2 Ay kalmıştı büyük sınava heyecanlıydım acaba nereyi kazanacaktım izmirde yaşadığımız için dokuz eylül üniversitesini çok istiyorum ve bunun için de çok çalışıyordum. Sabah kalktığım da içeride bağırırlar vardı koşa koşa gittim "Ne oluyo" "Almila bak ben gidicem artık" "Nereye abi" "Sizene ya gidicem" "Gidemezsin" "Sanane" annem hemen "Sıktır git nereye gidiyosan" abim bişey demeden çıktı hemen annemin yanına gittim "İyi mısın?" "İyiyim kızım korkma" abimin hep yaptığı di ama bu sefer geri dönerse eve almicaktim babam işi dolasıyla başka bi şehire gitmişti 3 ay sonra gelicekti bi erkek olarak abim kalıyordu başımız da ama o da gitmişti artık annemle ikimiz kalmıştık annemle biraz konuştuk çok ağlamıştı annem ama yapicak birşey yoktu 24 yaşındaki adama ne diyebilirdik ki. Ben okula gittim aslında annemi tek bırakmak istememiştim ama zorla gönderdi beni sınıfa girdigim de emir yoktu umarım hiç gelmez dileğiyle yerime geçtim bi 10 dk sonra sınıfa bi kızla girmisti o beni aldattığı kızla yanıma gelerek "Almila burdan kalk benim sevgilim oturucak" şok oldum bu kadar çabuk mu unutmuştu onca senemizi istifimi bozmadan "Kalkmıyorum sevgilini al ve başka yere otur." Dedim "Biz oraya oturmak istemiyoruz" "Bu beni hiç ilgilendirmiyo burası benim yerim" bişey demeden boş olan yere gittiler bende önüme döndüm bi şekilde elif benim sınıfıma gelmesi gerekiyordu bi tek o beni sakinlestiriyordu. Tenefüste elifin yanına gidip durumu anlattım ve benim sınıfıma gelmesini istedim o da olur dedi ve müdürün yanına gittik o da şükür izin verdi hemen benim sınıfıma geçtik emirlere baktım sarmaş dolarlardı gözlerimin dolduğunu hissettim "Sakin ağlama ağlarsan mutlu olurlar sakin" diye uyardı elif beni "Ha yok canım ağlamıyorum" diyip önüne döndüm ders başlamıştı elifin benim sınıfıma gelmesi aşırı iyi olmuştu hem onu çok sevmiştim hem de bana cidden çok yardımcı oluyordu. Tenefüste birlikte sıramızda konuşurken emir geldi "Yerimden kalkar mısın?" "Hayir" dedim hemen elif bişey demeden "Ben sana sormadım arkadasina sordum" "Tamam bende kalkmak istemiyorum" dedi elif "Hadi git sen sevgilinle otur" dedim ve gitti gıcıklık olsun diye gelmişti salak bişey yapamadı tabi elif bana dönerek "Ne gıcık çocuk ya senle bunla nasıl 5 sene sevgili oldun" "Biz sevgiliyken hiç böyle değil di iki günde böyle oldu" dedim "Aman boşver ama sana bisi dicem" "De" dedim heyecanla "Bak şimdi bu seni kıskandırmak için bu kızı sınıfa getirdi ya" sözünü keserek "Ben kiskanmadim ama daha çok nefret ettim" "Evet sen nefret edeceksin artık her neyse konumuz surda ki Celal varya git ve onla sevgili ol" "Ama ben onu arkadaş olarak görüyorum ki" "Ben de sana cidden sevgili ol demedim ki" "Ama ayrılmak istedig-" sözünü keserek "Hadi çok konuşma ve git onla sevgili ol gör bak emir nasıl kiskancak seni bi daha o na geri donmicegini anlasin" "Doğru diyosun" diyerek kalktım ve Celalin yanına gittim "Merhaba celal" "Merhaba" dedi gülümseyerek emir bizi izliyordu zevk alıyordum bundan "Şey ben sanırım senden hoşlanıyorum" dedim gülerek O da şaşırmış bi biçimde bana bakıyordu "Almila biliyo musun bende senden hoşlanıyorum" dedi ciddi ciddi seviyordu bu beni sanki hata yapmıştım ama emir anlaması için olmasi gereken buydu emir yerinden kalkarak bize doğru yürüdü "Almila surdan kalkar mısın tahtayı göremiyorum" "Oha emir saçmalama sen nerde oturuyorsun ben nerde" "Ya sen gitsene yerine" dedi celal "Karışma sen" "Karışırım o benim sevgilim" "Ne" dedi emir "Bu kadar çabuk mu?" "Allah Allah sanane sevdiğim biriyle sevgili olamam mi bunun bi de yavaşlatılmış hali mi varda ben bilmiyom" celal ben ve elif gülmüştük emir sınırlı bi şekilde sırasına geçmişti şimdi sıra bendeydi işte hadi bakalım biraz da o üzülsün...
