PARK JİMİN [ÜVEY ABİM]

~11. BÖLÜM~

Annem bana tokat atmıştı..

Jm: Yeter be!! Ne tokat meraklısı çıktınız!!

Hızla odama çıktım peşimden jimin de geldi

O an gözümden yaşlar akmaya başladı



J

m: şşş ağlama artık...

Yn: yoruldum... Çok yaralandım..

Jm: izin verirsen yaralarını ben sarayım...

Yn: ha?

Jm: yaralarını sarmak istiyorum..

Yn: a-anlamıyor düzgün anlat..

Dediğimde dudağıma yapıştı gerçekten ne yapacağımı bilmiyordum karşılık verdim..
Nefessiz kalınca geri çekildik...

Yn: j-jimin b-biz ne yap-

Jm: öpüştük..

Koluna vurdum

Yn: bak bu hiç yaşanmadı..

Jm: yoo yaşandı

Yn: jimin!!

Jm: efendim?

Yn: off çık odadan !!

(Sana böyle bakar)

Yn: ne?

Jm: seni seviyorum..

Yn: ben sevmiyorum

Jm: ama çok kırıcı..

Yn: jimin b-biz kardeşiz

Jm: üvey..

Yn: ama üvey olsa bile biz kardeşiz jimin..

Jm: niye öpücüğüme karşılık verdin?

Oy oy oy