Chapter 1- Say Goodbye

48 2 2
                                    

A/n : No prologue. haha trip ko lang. :) 

----------

"Im sorry, Ija." Gabby's mom told me with  tears in her eyes.

"Sorry for what, Tita?" I asked. my voice trembles. ewan ko ba kung ba't bigla nalang nanginig ang boses ko.

"My Son! His-" hindi na naipatuloy ni Tita Ysabel ang dapat niyang sabihin dahil napuno na ng luha ang kanyang mga mata at hirap ng magsalita. "Ija, my son's dead." Tito Gerald told me ng nakayuko.

Bigla nalang tumigil sa pag-ikot ang mundo ko. ewan ko pa kung san ko nakuhang magsalita pa kahit na wala na ko sa sarili ko.  "Wa-wait po......... what do you mean...... d-d-ead?" parang bago sa pandinig ko ang salitang 'dead'. Tama ba yun? joke time lang to diba? Hindi naman to dahil dun sa....... di ba? 

"He got into an accident... car accident actually. hindi sana ako maniniwalang kay Gab yun. but the car is the proof. Its his car. and his body, nasunog siya."  tito breakdown after telling me  what had just happen.

 Mas lalong namanhid ang katawan ko. Pati puso ko. i cant think properly. my brain just stop working. Bago ko naramdaman, Bigla nalang tumulo ang kanina ko pa pinipigilang mga luha. "No! Noooooo! Tito, Tita, It cant be! tell me its just... hu-hu-hu this is just a f8cking nightmare! this aint true!" nawala na ako sa sarili ko.Humahagulhol ako sa pagsasalita habang tinitingnan ako nila Tito Gerald and Tita Ysabel na parang sinasabi nil ana okay lang. To think na sila naman ang mga magulang habang Girlfriend lang naman ako. Pero tangina lang, ang sakit. Di ko mapigilang sisihin ang sarili ko. "I think.... its my fault! Tito, Tita, Im sorry! we had just had a misunderstanding yesterday. i didn't that his would be the outcome. Im so sorry!"hirap na hirap na ako sa pagsasalita.

"Ija, its not your fault! it is just an accident and maybe Gab was controlled by the alcohol. Sssshhh! wag mong sisihin ang sarili mo.'' Dahil sa Hindi na nakayanan ng powers ko ang lahat ng nangyari this day,bigla nalang akong nanghina, and lastly i remember, Tito was calling the hospital kung saan nandoon ang katawan ni Gabby. Gabby ko. and all i could see is black......

-----*

Im awaken by the alarm in my phone. Ouch! my head hurts! But wait... where am i? Naalala ko nalang lahat ng nangyari  kaya naiyak nanaman ako.

"Rayn?" pumasok si kuya Ryan sa kwarto ko and seated beside my bed. "ssshhh! please stop crying!Kagabi ko nalang din nalaman ang nangyari cause umm tinawagan ako ni tito Gerald after you collapsed and told me lahat.dont cry na, okay?" kuya Ryan patted my head ang put it on his chest.

"K-kuya di ko alam ang gagawin ko. Di ko kayang mabuhay ng wala siya. K-Ku-Kuyaaa!" napahagulhol nanaman ako. "kayanin mo Rayn. Diba malaka tayo? sige ka, pagnakita ka ni Gab na ganyan, siguradong mumultuhin ka nun!"

"kuya naman! hmmm, mas mabuti pang multuhin na lang niya ako ng sa ganun, may rason pa para makita ko siya.." i sighed. "Kaw bahala. basta.... tumayo ka na nga.! ang baho mo na! kagabi pa yanh damit mo." pagpapagaan ng loob  ni kuya sa 'kin.

"okay po! baba nalang ako pagkatapos kong maligo." tumayo na ako then pain crossed my eyes as I turned my back, " and aalis ako, para puntahan si G-abby." tears are starting to fall again but then Umalis nalang si kuya then I walk towards my bathroom.

-

 IM NERVOUS. di ko alam gagawin ko pagpasok ko sa bahay nila. Tito and Tita hug me pagkakita nila sa 'kin. lumapit ako sa akin. They just decided na ipacrimate nalang daw ang katawan  ni Gabby dahil di lang din naman makita ng maayos ang kanyang mukha dahil nasunog nga. "GABBY." malumanay kong bigkas kaya't tumulo na lang ang mga luha ko. "Im so sorry. Patawarin mo ako! Mahal na mahal kita. Wala na akong ibang mamahalin pa. Sana, this is just some nightmare. Sana, di nalang tayo nag-away. I miss you so much. so damn much. Kaya sana, nandito ka pa ngayon. " kinuha ko ang lalagyan ng abo thn i hug it. I hug him.

"Ija, umupo ka na muna dun. alam kong pagod ka pa. Sige na." pagpapatuloy ni Tito. Naupo nalang ako at nagpalipas ng oras. Alas 3 na ng apon kaya naispan kong magpaalmam na. "Aalis na po ako. Tito, Tita. Salamat po!" mahina kong sabi. " sige,Ija. pero sigurad ka bang okay ka na? " 

" opo! sige po. tutuloy na ako. Babalik nalang po ako bukas." pilit kong ngiti. Kahit na kitang-kita sa mga mata ko ang hapdi. They just smiled at me and waved their goodbye's.

Naglalakad lang ako. di ko namalayan napadpad nalang ako sa park. And daming memories namin dito ni Gabby! Haaaaaaay! naaalala ko nun, dito kami  nag kita. and worst, dito din kami ng away. Umupo ako malapit sa paborito naming puno. Naalala kong may sinulat siya dito dati kaya tinignan ko yung puno and there I saw,"GABBY AND RAYRAY FOREVER<3" BIGLA NALANG NAGFLASHBACK SA UTAK KO YUNG NANGYARI.

"Rayray, dali bilis punta tayo dun. May gagawin lang ako ng mabilis!"

"Gabby wait! ha-ha. Parang ang excited mo masyado eh."

"ha-ha-ha. I love you Rayray! Forever and ever. mwuuuaaahh!" sabay kiss niya sa cheeks. "uyyyy! kinilig siya! haha Pa=hug nga! hmmmm"

nagblush nalang ako. nahiya naman daw eh.  "Gabby naman eh. kinilig tuloy ako bigla." sabay pout.

"tsuup. Saraaap! isa pa ngang pout, para isa pang kiss." sabay takbo dun sa ay puno.

"Gabbbyyy! ang daya moo! Bat mu ko hinalikan? *^_^* Bilisan mo na nga diyan. nanghihingi ka pg kiss dyan eh nakanakaw ka na nga." 

"GABBY AND RAYRAY FOREVER<3" sambit niya. napatingin ako sa sinula niya at napangiti.

"ayseees! Gabby, mmmmmm, I love You tooo sooo much!' saba hug ko.

"Rayray, mahal na mahal kita. Wag mong kakalimutan yun. HAPPY ANNIVERSARY! alabyoo! alabyoo!" Then he leaned forward and kiss me passionately. ~~

Bumalik ako sa realidad. di ko namalayn na  basang-basa na pala ng luha ang pisngi ko.

"Miss, panyo oh nakakaawa ka naman para kang namatayan ng alaga dyan eh!" Tumingin ako sa lalaking nagbigay ng panyo sa kin, eh mukha na nga akong ewan dito eh. Nakakahiya! *.* Tinanggap ko nalang at pinunasan ang luha ko at pininghutan.

"Salamat. to oh--" isasauli ko na sana ng barahin niya ako. "hmmm, miss just keep that. you already snoored on it. its yours. Bye!" he walked away then tinaas niya ng kamay niya as a sign of goodbye.

Yabang nun ah? arte-arte! kal mo kung sinong gwapo.Well, gwapo nga, mayabang naman.

"Salamat. Maraming Salamat!" sambit ko nalang.

----------

A?n: hahaha. so i know its lame? but please kahit na may 5 magbasa lang nito. Pramis! ipagpapatuloy ko ito. Thank you! labyow sa magbasa. :) :) Comment anything? Sorry sa typo's. :D

~AdikayZeeen<3 x

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Feb 01, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

I Remember YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon