"Bryan......tumakas kana!"may diing bulong ni Callie.
I see the pain in her eyes. She was shot.Natamaan sya sa may tagiliran.Ramdam kong nanghihina sya ngunit pinipigilan nyang manghina sa harapan ko.
Shes a brave and independent woman. Hindi sya sanay na makikitang mahina sa harap ng iba, even in me.Kahit ikakasal na kami.
Nagtatago kami sa likod ng makapal na mga dahon ng isang tanim.Hinahabol kami at pinagbabaril.
"Shh... No mí amor di kita iiwan dito"pagtutol ko habang nagmamatyag sa paligid.
"May tama na ako Bry...... Y-you need to save your life, di ko kayang mamamatay ka rin. K-kailangan mong mabuhay... Plss Bry go..... tumakas kana."pagpupumilit nya.
Gusto nyang tumakas ako at iwan sya. No di ko gagawin ang katangahang yun. Hinapit ko ang kamay nya at umiling habang pinagmamasdan sya.
I dont want to see her in pain—in hurt.
"Bry dont be so selfish....alalahanin mo sila Tita—mommy at daddy mo, sila kuya Juaquin."saad nya.
"No i dont want to leeve you... "mangiyak ngiyak kong saad.
"Ayaw mong maging selfish ako tapos gusto mong iwan kita dito!? Selfish ka rin naman ehy.No— kaya na nila ang sarili nila.... Mí amor ikaw ang lumaban.You can do this.....makakaalis tayo dito.Magpapakasal pa tayo diba? Magiging Mrs. Cuevas kapa."saad ko sa kanya.
"Pero Br—"pinutol ko kaagad sya sa sasabihin nya.
"No! Hindi nga ako tatakas ehy! "Di ko na napigilan pang magalit. Nafufrustrate ako sa mga binabalak nya. "Amor listen. Kaya.... moto okay?I know kaya mo to tatakas tayo. Sabay tayo.... mabubuhay tayo pareho"pangungumbinsi ko sa kanya.Wala syang nagawa kundi tumango. Alam kong tutol padin sya.
Muli akong nagmatyag sa paligid,ng matahimik ang paligid at nakitang walang sinu mang naghahanap sa kanila ay binuhat nya ang kasintahan at nagsimulang maglakad. Lakad–takbo ang ginawa nya at lumilinga sa paligid.
Ng nasa kalagit naan ng pagtakas ay nakita ni Bryan ang isa sa mga bumaril sa kanila na lumilinga linga sa paligid.Agad syang nagtago sa likod ng malaking basurahan. Niyakap nya si Callie na nanghihina na. Ng mapagtantong nakaalis na ang lalaki ay binuhat at dali dali syang lumakad.Hindi na nagsalita si Callie dala ng panghihina.Sumasakit ang tama nya sa tagiliran.
I dont want to leave you Love, but kailangan mong mabuhay.Im ready to sacrifice my life maligtas kalang...... Te amo mí amor.... I love you...... Love
Nasaisip ni Callie.Di na nya to kakayanin. Hindi na nya alam kung mabubuhay pa sya.
Unti unti nararamdaman ni Bryan ang pagluwang ng paghawak sakanya ni Callie. Mas binilisan nya ang pagtakbo patungong high way upang maagapan pa ito please... Mí amor dont me.
Naputol ang pagiisip nya ng makarinig sya ng putok ng baril.
"Mr. Cuevas!"(bogsh) kasabay ng putok ng baril.Napatigil ako sa pagtakbo.
Ano ang kailangan nila?Bakit gusto nila kaming patayin?
(bogsh) kasabay ang pagtumba ko.
Narinig ko ang mga yapak nila. Papalapit sila samin
"B–bry.... "tawag ni Callie sakin.Her voice cracked,it means shes about to cry and jts my first time to see her cry.
"sshh... Its okay baby.... Dont cry my love"pagpapatahan ko sa kanya.
"Callie..... "tawag ng isang matangkad na may katamtamang laki ng katawang lalaki.
"What do you want?!"singhal ko sa kanya.
YOU ARE READING
Te Amo, Mi Amor
RomanceTe Amo Mí Amor... The last words she said before falling to the bridge.