📍i dare you // nomin

↝4↜

İki çocuk yurda vardılar, elleri hâlâ birbirine kenetli olmasına rağmen ikili bunu unutmuştu, sanki ellerinin kenetli olması herzaman olan birşeymiş gibi hissediyorlardı. Jaemin, Jeno'ya döndü ve "Sıkılmamama yardım ettiğin için teşekkür ederim" dedi.

Jeno gözlerini devirdi ve ona gülümsedi.
"Rica ederim."

O sırada ikisininde oraya dönmesini sağlayan bir boğaz temizleme sesi gelmişti. Jisung'du.

"Siz el ele mi tutuşuyorsunuz?" dedi Jisung  başını yana eğip.

Jeno'nun gözleri büyüdü ve elini çabucak geri çekti, "Ne— hayır?"

Jaemin iç geçirdi ve başını salladı, "Evet. Onun dediği gibi." Jeno'dan uzaklaştı ve kendi başına kaldığı odasına girdi ve kapıyı kapattı.

Jisung ve Jeno, kafası karışmış bir şekilde, ayrılan Jaemin'i izlediler. "Bir sorun mu var?"

Jeno, "Anlamadım..." dedi giden Jaemin'in arkasına sabitlediği bakışlarla.

"Git ona, sor o zaman," Jisung omuzlarını silkti ve kanepeye atlayarak oturma odasına gitti.

Jeno, Jisung'un dediğini yapmaya ve ona sormaya karar vermeden önce bir saniye bekledi, bu yüzden Jaemin'in kapısına doğru yol aldı ve kapıyı çaldı.

Karşılığında boğuk bir mırıltı gelmişti, cevap "Ne?" Oldu.

Jeno usulca güldü ve "Benim, Jeno. İçeri girebilir miyim?"

Jaemin "Kapı kilitli değil" diye cevap verene kadar birkaç saniye sessiz geçmişti. Jaemin, Jeno'yu terslemişi.

...

aynı gün içindeki 4. yazar notu yazışım, yine ben, shui

yizhong'un emeklerine saygı olarak beğenmezseniz döverim.
(

çok pis döver osaka aslanımız
-Yizhong)

ayrıca gerizekalı Jeno'ya çok hafifçe hakaret edebilirsiniz, thanks.

love u guys
💚✌🏼

—Shuikeng & Yizhong