Kimi zaman en güvendiklerimiz sırtımıza bir hançer saplar. Geçmişte oluşan küçücük bir kıvılcım gittikçe büyüyen şiddetli bir aleve dönüşebilir. Hayatınız kararır, belki bir hayatınız bile yoktur? Düşünsenize, her şeyi gerçek zannediyorsunuz fakat sizin bir ruhunuz bile yok. "Gerçekten yaşadım," dediğiniz şeylerin tam...
6 Yıl önce çocukluğunu, mutluluğunu, huzurunu, kahkahalarını, sevincini, hayat olan bütün hayallerini... En önemlisi ablasını kaybeden yaralı genç bir kız.. Alya! 6 Yıl sonra onu hayata bağlayan kardeşleri oldu. Sadece kendi acı yaşadığını ve karanlıklar içerisinde olduğunu sandı. Ama daha çok acı çeken, arkadaş dedi...
Hayat dediğimiz şey hep bir şeylere olmaz diyerek ya da şüpheyle yaklaşarak geçirdiğimiz bir döngü değil miydi zaten? Acılar yaşadığımız, ihanetlere uğradığımız bir daha yapmam desem de yine aynı şeyleri yaptığımız bir kısır döngü değil mi? Her şeyin gün gelip tepetaklak olduğu anlar yaşadığımız bir istasyon değil miy...
"Wattys 2022 Yarı Final Kazananı" "Wattys 2021 Yarı Final Kazananı" Herkes adımı yansıttığımı söyler. Cennet çiçeği. Çocukken adım gibi bir yerde yaşayacağımı zannetmiştim fakat benim çocukluk zamanlarımın çoğu o karanlık ve soğuk odada geçmişti. Kahramanım sandığım adamın beni kurtarmasını istemiştim ta içimden ama...
'Köşedeki sokak lambasının titrek ışığı altında.... Sırtımı yokluğuna dayamış, seni düşlüyorum. Önümde karanfil kokan sokaklar... Garip bakışlara aldırmadan seni bekliyorum.' Karanlık bir kız... Büyük korkuları ve boğucu düşünceleri... Sevgisiyle karanlığı aydınlığa kavuşturacak bir adam...
'Ağlamak' kulağa nasıl geliyor? Zayıflık, acizlik, bir adım daha atsan içinde kalanların yerlere tane tane dökülmesi ya da acının somut yansıması.. Bence hiçbiri değil. Zümrüdüanka misali yandıktan sonra yeniden küllerinden doğmaktır ağlamak. Her ne olursa olursun, karşıma ne çıkarsa çıksın 'Ben buradayım ve yıkılm...
*Yetişkin İçerik* +18 Kara kuyuydu orası içinde olmadığımız halde en dipteymiş gibi boğuyordu bizi. Kurtuluş yok gibiydi. Belki de yoktu. Kimselerimizi alıp bizi kimsesiz bırakmıştı. Biz kimsesizler birbirimizin kimsesi olmuştuk.
Yetimhanede başlayıp, soluk soluğa geçecek bir hayat hikayesi onun ki.. Ardında kimsesiz, yalnız başına bırakılıp geçirdiği yıllar en büyük öğretmeni, dert, keder, acı ve en önemlisi sıcak bir aileye duyduğu özlem ve hasret onu en çok seven yol arkadaşları olacaktı.. En çetin sınavlardan geçecek ve yine en sevdiği kad...
Kızıl Çağ yeniden yaşanıyordu. İki taraf birbiriyle ölümüne dövüşürken, tek ortada kalan bendim. Hangi tarafı seçeceğim ya da hangi taraf beni kabul edecek bilmeksizin buradaydım. Ben ne insan öldürebilirdim ne de vampirlere katılabilirdim. Bi katliamın ortasında, savaşmak istemeyen tek kişi bendim. N'olacağını bilmek...
Çok insanla tanıştım ama hiç anlaşılmadım. Kivi yerken suratımı ekşittiğimi, merdivenlerden inerken şarkı söylediğimi, en büyük hobimin uyumak olduğunu ve binlerce benliğimi kimseye anlatmadım, yada anlamadılar. En küçük bir hata kurduğum güven dağlarını yıkabiliyor. Yalnız kalmaktan zevk aldığımı, karanlıktan korktuğ...
Konusu: Açelya'nın eskiden çok yakın arkadaşı olan Emir'in aniden ölmesini anlatıyor. Fakat Açelya Emir'in gerçekten öldüğüne inanmıyor. Bunun için kanıtları da var. Emir öldü mü? Aniden ortadan kayıp mı oldu? Bu olayın ardından işler iyice garipleşiyor. Kapak tasarımı için @mainesly 'e teşekkürler ❤️
✍🏻 Fantastik değil. Kitap oldu. § Ben bir şey görmedim, dedi hepsi. Ben duymadım, Ben yoktum, Ben gitmiştim, Ben henüz gelmemiştim, Ben bilmiyorum, dediler, mütemadiyen. Herkes masumdu, herkes günahsız. Herkes tertemizdi, pırıl pırıldı. Herkes birbirine suç atar olmuştu. Nasıl da çözülüyordu dilleri söz konusu ö...
