penceremden suratsız uzanıyor ellerim
üstelik kimsenin suçu değil, parmaklarımdan biraz kırılmışlık dökülüyor.
üstelik kimsenin suçu değil, parmaklarımdan biraz kırılmışlık dökülüyor.
tamamlandı. tutunacak bir yerim kalmadı benim münevver, elimi tut n'olur./23
tamamlandı. "karanfil," dedi alnını alnıma yaslayarak, "kafanın içinde dönüp duran şeytanları susturacağım. onların yerine geçmek mecburiyetinde kalsam bile, onları susturacağım." nefesi dudaklarıma vurduğunda gülümsedim, "Bay Süleymanov," dedim, "ay 23'e vardığında, günbatımında bir şeytan doğuracağım. beni bulduğun...
tamamlandı. senin o od tutup yanan yüreğin var ya hacer, bu çulsuz ahmet'in elinde ayağında yaşayacak güç bırakmadı./23