Genç çocuk karşısındaki kızın yavaşça kaldırdığı ve ayın yavaşça aydınlattığı yüzüne odaklandı. Başka hiçbir şeye değil. Ne gelen sesleri ne de karşısında hiç tanımadığı bir kızın durduğu düşüncesini umursamaması gerektiğini hissetti. O an tek görmek istediği şey karşısındaki kızın yüzüydü sanki. Sonunda ay doğacaktı...
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...