YAZ ÖKÜZÜ
Hikayeyi güncellemeyi unutmayın
Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!
Eylül için her şey o salak maskeli baloda başladı. İdealindeki beyefendiyi bulmuştu. Umutsuz bir aşka tutundu. Belki de aşk değildi. Sadece acı bir takıntıydı. Ama o takıntı öyle büyümüştü ki içinde boyut değiştirmiş de olabilir. Geçmişine bağlı yaşadığından bihaberdi. Sonra hayat ona bir şans verdi. Kısaydı, biraz da...
-Benimle dalga mı geçiyorsun? Birini sevmek anormal birşey mi? derken yüz ifademin ne kadar ciddileştiğini farkettim. -Hayır değil. Ama beni sevemessin. Bunda zararlı çıkan sen olursun. Bana ise hiçbir şey olmaz. Hayranım olabilirsin ama benden hoşlanamassın.- Ve her söylediğinde kendimi küçük görmeme sebep olan laka...