Ναυάγια

Ήτανε κάποτε ένα πλοίο˙ ξεκινούσε το παρθενικό του ταξίδι. Βγήκε στ' ανοιχτά. Η θάλασσα: το σπίτι του, τα κύματα: οι φίλοι του, οι αφροί: τα στολίδια του. Το πρόδωσαν και το άφησαν βουλιαγμένο, να συνεχίζει να δοξάζει και να ατενίζει το μεγαλείο τους. Μια συλλογή ποιημάτων που εγκωμιάζει τις σκοτεινές και φωτεινές γων...

Ο Κήπος της Ατλαντίδας

Κι αφού βυθίστηκε το πλοίο μου, έμεινα να επιπλέω. Ανάμεσα στην αφηρημένη έννοια του επιζώντος και του αποθανόντος. Δεν ήξερα τι ήμουν. Δεν ήξερα που ήμουν. Κολύμπησα ανάσκελα σε ένα μεγαλειώδες άγνωστο. Έβγαλα τις ακίδες από το σώμα μου. Μύρισα τη σωτηρία μου. Ξεκλείδωσα τα βράγχια κι έφτασα σε εκείνη την αυτόνομ...