Çok güzeldi, yüzüne düşen bir tutam saçı bile onu ayrı güzel gösteriyordu; ama ruhu... Ruhu paramparçaydı. Onu iyi etmek için her şeyi yapmalı ve onun yaralarını sarmalıydım. "Melis," "Efendim Burak?" "Yaralarını sarmak istiyorum."
Hatırlamıyordum. Düşünmek, hissetmek en büyük hakkımdı. Başaramıyordum. Hıçkırarak ağlamak istiyordum ama yalnızca acı acı gülüyordum. Koşulsuz sevilmek, yalnızlığımdan arınıp sığınmak istiyordum fakat yalnızca karanlığa sığınıyordum. Kalbim kararmıştı, zihnim bomboş hatta simsiyahtı. Hayatımın ne kadar renkli ol...
Romeo ve Juliet hikayesi, Yusuf ve Bahar için artık sadece bir tiyatro oyunu değildi, her şeyiyle gerçek olmuştu. ✿ ✿ ✿ "Bak bana... Sen deli misin? Ben senden başkasına yar diyebilir miyim sence?" ··· "Beni ne zaman bu kadar etkin altına aldın sen ya... Kendi kendime kurup bir de üzülecek dereceye hangi ara geldim b...
