Ruhumun Kanatları

Biz, nefes alıp vermeyi yaşamak sandık. Oysa ki hiç yaşamadık, ölümü hissedene kadar. Kabusları güzel birer rüya sandık, kötülüğün pençesinde karanlıkla boğulana kadar. O sıcacık yataklarımızı mezar sandık, gözlerimizi o ziftli kuyuda açana kadar. Şefkat dolu bir annenin elinden çıkan yemekler yerine, koğuşlarda uçuşa...