" ΕΊΠΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΓΑΜΩΤΟ! ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΜΟΥ ΜΈΣΑ;ΓΙΑΤΊ ΜΕΝΕΙΣ;" φώναξε μέσα στο πρόσωπο μου και έκλεισα τα μάτια μου. Δεν θα φύγω. Δεν θα φύγω αν δεν εξαφανίσω τους δαίμονες που τον περιτριγυριζουν. "Εγ...εγ" ένας λυγμός ξέφυγε από το στόμα μου. Συγκρατησου. Μην κλάψεις. "ΕΣΥ;ΕΣΥ ΤΙ;" με ρώτησε καθώς...
«Γιατί το 'κανες αυτό;» «Έδιωξα τον πέφτουλα κερασάκι. Δεν κάνει τίποτα», γελάει και κάθεται αραχτός στην ξαπλώστρα, ρουφώντας ενοχλητικά το μοχίτο του. Άμα σε ταίσω στα ψάρια θα σου πω εγώ, ηλίθια σαύρα που σέρνεται. «Κάνεις λίγο πιο πέρα; Μου κρύβεις τον ήλιο. Πως θα μαυρίσει αυτό το θεϊκό κορμί;», περηφανεύεται και...
Νομίζω ξέχασες λίγο τους κανόνες. Κανονας νούμερο 9.Εισαι μόνο δική μου. Γελάω ενω πληκτρολογώ το μήνυμα μου. Κανονας νούμερο 10. ΕΓΩ δεν είμαι κανενός. Ο αριθμος μπλοκαριστηκε. Άρης και Χριστίνα. Μια ιστορία με ένα μεγάλο σκοτεινό παρελθόν. Οι κανόνες οι οποίοι ραγιζουν καρδιές. Όλα θα αλλάξουν όταν ο Άρης πηγαίνει σ...
"Μπα μπα μπα, και έλεγα πως το μωρό μου δεν θα έρθει στο πάρτυ μου." "Σταμάτα να με λες μωρό σου και κάνε άκρη να γεμίσω το ποτήρι μου." "Ουυυ μας βγήκες και γερό ποτήρι." "Αμφιβάλλεις?" "Ξεκάθαρα. Πάω στοίχημα πως μετά από αυτό το ποτήρι το οποίο δεν θα προλάβεις καν να πιεις ολόκληρο, θα γίνεις λιώμα. Ή μάλλον...ας...
> τον ρώτησα προσπαθώντας να μείνω ψύχραιμη > είπε κάνοντας την καρδιά μου να σπάσει αλλά δεν έχει σημασία, είναι ήδη σπασμένη > είπα φεύγοντας μακριά του Από ότι φαίνεται όλοι έχουμε συναισθήματά για κάποιον που ευχόμαστε να μην είχαμε. ... Η Αμέλια είναι 17 και μόλις τελείωσε το σχολείο. Φαίνεται πως είναι διαφορε...
«Τι θες;» τον ρωτάω. Με ακολουθεί τόση ώρα, κάτι θα πρέπει να θέλει αλλιώς είναι απλά ανώμαλος. «Τι σε κάνει να νομίζεις πως θέλω κάτι;» ρωτάει με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο. Είναι ελκυστικός και το ξέρει,όλοι στο σχολείο το ξέρουν. «Με ακολουθείς.» λέω σταυρώνοντας τα χέρια μου μπροστά στο στήθος μου. «Βγες μαζί μου.» π...
«Με ποιο δικαίωμα το έκανες αυτό, δεν σου είμαι τίποτα», φώναξα δυνατά για να μπει στον ανύπαρκτο εγκέφαλο του. «Κάνεις λάθος, είσαι δικιά μου. Μου ανήκεις, και ότι είναι δικό μου δεν το αγγίζει κανείς άλλος, πέρα από εμένα», είπε σαρκαστικά κάνοντας κάποια βήματα προς εμένα, μειώνοντας την απόσταση μας. «Είσαι τρελός...
"ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΜΕΊΝΟΥΜΕ ΜΑΖΊ;!" Φωνάζω σοκαρισμένη. "Μην ανησυχείς κερασάκι. Θα περάσουμε ωραία μόνοι μας στο σπίτι μου για τρεις ολόκληρες μέρες" Είπε ο Λουκ με ένα πονηρό ύφος. ↓ Η Μελίνα είναι 17χρονών, μετακομίζει μετά από πολλά χρόνια πάλι στην Αθήνα. Καινούργιο Σχολείο, καινούργιο σπίτι. Με τις φίλες...