wyrzuciłem twoje szmaty przez okno

szmaty powstały dlatego, że nie miałem gdzie pomieścić wierszy. a wiem, że je lubiliście, więc wyrzućmy stare przyzwyczajenia przez okno

depresja pozdrawia

tonę w oceanie myśli, z nadzieją na ratunek, który i tak nigdy nie nadejdzie nadzieja matką głupich

lament.

Zacząłem tworzyć ten tomik gdy miałem lat 14, dlatego wiele pierwszych wierszy pełne jest niedoskonałości i banału. Z czasem, oczywiście, osiągnąłem nareszcie lepszy poziom (choć wciąż daleki od ideału), dlatego tomik polecam czytać "od tyłu", gdzie pojawiają sie nadal, raz na jakiś, czas nowe utwory. Nie wstydzę się...

Cały jestem z nieposklejanych słów

Śmierdząca, brzydka poezja, przepełniona patosem, która myśli, że ma coś do powiedzenia.

Moje słoworzeźbiarstwo

Choć rzeźbi każdy pisarz To ja inaczej kroję Panicze i dziewoje Zapraszam na wernisaż

będę być

wier(szyki)