Babasının zorla evdendirerek hayatını mahvetiği sıradan bir kızdım. Hemde bir deliyle evlendiriliyordum. Kendi karanlığına farkında olmadan beni de çeken bu deliyi o kör kuyudan çıkarmak zor olacaktı. Zorla yapılan bir evliliğin iki kurbanıydık. Hangimiz hangimizi kurtaracaktı en ufak bir fikrim yoktu. Yine de asla bu...
Dizimle beni tutan kişinin bacak arasına vurup hızla koşmaya başladım arkamdan koştuklarını hissediyordum. Nefes nefese koşarken ayağıma takılan taş yüzünden yere düştüğümde peşimdeki çocuklar yanıma geldi. Kahretsin! "nereye kadar kaçacağını sanıyorsun sürtük" ne bana sürtükmü demişti? şerefsiz! Sinirle geriye doğru...
