Ένας καθρέφτης είναι η ζωή... Καμιά φορά , ίσως ζωντανεύει κι όλας... Η Ισμήνη με την Χριστίνα, είναι ένα πρόσωπο και δύο γυναίκες... Δύο χαρακτήρες αλλά μια μορφή... Ίδιες σαν δυο σταγόνες... Μέχρι που ένα βράδυ όλα ανατρέπονται Ένας ξυλοδαρμός είναι αρκετός για να τη κάνει να ψάχνει το ζωντανό της είδωλο... Η Ισμή...
Η κόλαση... Το καθαρτήριο... Ο παράδεισος... Η Άλισον αδυνατεί να εισχωρήσει στο μυαλό του δικού της Δάντη... Αντέχεις να περάσεις μαζί της τα τρία στάδια; All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά
Έλενα Ιωάννου και Αντρέα Καναβάρο. Εκείνη Δασκάλα... εκείνος Φωτογράφος... Εκείνη στην Αθήνα... εκείνος κάπου μεταξύ Λονδίνου Ρώμης και Τοσκάνης... Εκείνη οκτώ χρόνια με τον ίδιο άντρα ενώ εκείνος απελευθερωμένος και σεξουαλικά ενεργός σε υπερθετικό βαθμό... Η μοίρα θα τους φέρει κοντά και το μίσος θα θεριέψει πριν...
Κάποτε, σε μια χώρα πολύ μακριά από εδώ, που δεν υπήρχε στους χάρτες, γεννήθηκε μια κοπέλα που η ομορφιά της πλήγωνε τα μάτια. Το όνομά της ήταν Σάνζελ, Τα μαλλιά της είχαν το χρώμα της νύχτας, ενώ τα μάτια της αυτό του κεχριμπαριού. Από τότε που ήταν κοπελίτσα την ερωτεύτηκε ο σουλτάνος αφού την είχε δει μια μέρα στη...
''Θα σου μάθω εγώ.'' μου είπε και έσμιξα τα φρύδια μου. ''Τι πράγμα;''τον ρώτησα με απορία. ''Να φιλάς ρε Μητσάκο.''μου είπε σαν να ήταν αυτονόητο και κόντεψα να πνιγώ με το ίδιο μου το σάλιο. Ο Ανδρέας και η Δήμητρα ήταν κολλητοί από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους. Τι θα γίνει όταν αναπτυχθούν διαφορετικά αισθ...
15 Φεβρουαρίου 1998. Το τηλέφωνο χτυπά ακριβώς στις έντεκα και είκοσι το βράδυ, στη μονοκατοικία της Νόνας Κορνέλη. Το μόνο που ακούει από την άλλη άκρη της γραμμής είναι ένα όνομα. Πανθέρας! Μέσα στις επόμενες ώρες, η Νόνα θα φυγαδέψει στην Ελλάδα, ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι από την Σερβία, λίγες μέρες πριν ξεκινήσει ο...
Μέρος (Ι) : Ενεστώτας "Πιστευω γλυκια μου Κυβέλη πως διατηρεις απεναντι μου μια ακραδαντη σταση αγάπης-μισους. Απλως δυσκολευομαι να αποφασίσω για το αν αγαπάς να με μισεις ή μισεις το οτι με αγαπας" Μέρος (ΙΙ) : Παρατατικός "Πάντα επιστρέφουμε ο ένας στον άλλον ο,τι και αν γινει. Λες και κάποια μυστήρια μαγνητική δύν...
"Πώς της φέρεσαι έτσι ρε μαλακα;" "Κάνε δουλειά σου , δική μου είναι ότι θέλω την κάνω... Αν δεν ήσουν φυλακή τόσα χρόνια τώρα θα ήσουν πρώτος στην ηγεσία και θα την είχες για πάρτη σου. Τα πράγματα έχουν αλλάξει αδερφέ" "Πρόσεχε τα λόγια σου Τζεισον, μπορεί να έλειπα αλλά ξέρεις πολύ καλά τους λόγους που μπήκα στη...
Τα μάτια έχουν ένα προορισμό... Να κοιτάνε ...έτσι λένε. Μα όλο αυτό, είναι απλά ένα λάθος... Γιατί; Γιατί τα μάτια γελάνε... Τα μάτια κλαίνε... Τα μάτια μιλάνε... Λένε όσα η ψυχή φοβάται να ξεστομίσει και όσα το κορμί απαγορεύεται να νιώθει. Λένε ιστορίες. Λένε επιθυμίες και εμφανίζουν τέρατα... Πονάνε, γεννάνε κα...
Το λευκό δαντελενιο της φουστανακι, ειχε λερωθεί από τις λάσπες. Ήταν συνήθεια όμως... Πάντα έλεγε στη μητέρα της να μη τα φοράει για να βγει να παίξει... Έσφιξε τη δεξιά της παλάμη , γύρισε το κεφάλι και του χαμογέλασε. Έπειτα έσφιξε την αριστερή παλάμη, χάρισε ένα ακόμα χαμόγελο και γύρισε προς τον ουρανό. Ήταν ξ...
''Όταν λες να χορέψω για να δουλέψω εδώ, εννοείς να κάνω στριπτίζ;''τον ρώτησε έντονα και τα μάτια της σχεδόν πετάχτηκαν από την έκπληξη. ''Ναι. Δέκα χιλιάρικα, δέκα μήνες δουλειάς, αυτή είναι η συμφωνία. Την παίρνεις ή παίρνεις δρόμο και λες αντίο στον αδερφούλη σου.'' H Άννα θα πέσει στην ανάγκη του Νικολάι για ν...
Αυτός έχει μεγαλώσει στα σαλόνια αλλά του αρέσει να "παίζει" στις οικοδομές... Αυτή κουράστηκε πολύ να βρει τη δουλειά των ονείρων της και να αποδείξει ότι την αξίζει, δε θα αφήσει κανέναν να την φτάσει στα άκρα... Η συνάντηση τους θα φέρει σεισμό πολλών ρίχτερ και θα ταράξει τα θεμέλια τους επικίνδυνα... © 2016 - DO...
Μα τι είναι το σήμερα; Ένα γεμάτο χθες.... Γεμάτο λάθη. Γεμάτο πόνο. Γεμάτο δίψα για ζωή μα τελικά καταλήγει στο θάνατο... Είναι η διδαχή της μέχρι πρότινος ζωής μας... Σωστά; Κράτα με σήμερα... Ίσως το αύριο να μην ξημερώσει για εμάς... All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση κα...
Η Έλενα Βελισσαρίδη, μισεί τους άντρες. Μισεί τους συμπαρουσιαστές της, μισεί τους ηχολήπτες, μισεί τους καμεραμάν, μισεί κάθε έναν φαλλοκράτη που αντιμετωπίζει συνεχώς ως αθλητικογράφος, στην ανδροκρατούμενη Κυριακάτικη βραδινή εκπομπή Χατ Τρικ. Ο Δημήτρης Δρακάκης είναι το νέο μεγάλο μεταγραφικό απόκτημα στην πρωτα...
"Αναθεματισμενη γυναίκα" ψιθύρισε ξέπνοος πέφτοντας στα γόνατα μπροστά της. Μερος πρώτο "-Τι σου αρεσει δηλαδη σε μια κοπελα?" Σταματησε να κινείται και σταθηκε μπροστα της. Σκεφτηκε λιγο την απαντηση του. Υστερα χαμογελασε πονηρα "-Να εχει μυαλο,για να της το γαμαω" Μερος δεύτερο Και τότε το κάρμα είπε: "Θα ερωτευτεί...
Ο έρωτας ποτέ δεν άφησε κανένα να τον δαμάσει... Έχοντας για κούκλες τους ανθρώπους επλαθε , έκοβε και έραβε καταστάσεις γελώντας είτε με το πόνο είτε με τη χαρά τους... Γιατί αυτός ήταν ο έρωτας... Δεν ήταν ικανοποιημένος ούτε με την αγάπη αλλά ούτε και με το δάκρυ ... 5° μέρος ξεκινάει! All rights reserved © Ζέτα Ορ...
Ποιο μίσος άραγε πονάει πιο πολύ; Εκείνο της προδοσίας; Εκείνο που γεννιέται ξέροντας πως ο άνθρωπος σου σε έβαλε φυλακή; Η μήπως πονάει περισσότερο το γεγονός πως δεν έχεις δει ποτέ τα παιδιά σου; Παιδιά που δεν ήξερες καν ότι έχεις... Κι αν αυτά τα δύο συνδυαστούν μαζί; Πόσο καταστροφικός μπορεί να γίνει ένας άντρας...
"Κοίταξε με!" απαίτησε λυπημένη κι εκείνος γύρισε. Ένα πρωτόγνωρο, στοιχειωμένο, σκοτεινό χαμόγελο ήταν ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του.. "Λουκ ;" απόρησε τρομαγμένη κι εκείνος ύψωσε το δάχτυλο , της έκανε νόημα να σωπάσει και σκοτείνιασε. Στριφογυρισε μια φορά από τη λαβή το μαχαίρι στον πάγκο της κουζίνας και ένωσε...
Η μοίρα είναι πουτανα ... Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε τουλάχιστον ύστερα από τόσα χρόνια... Ύστερα από τόσα ψέματα μα και τόσες αλλαγές... Πόσο δυνατά κολλημένο είναι ένα ήδη σπασμένο γυαλί; Πόσο τρόμο μπορεί να προκαλέσει μια τόσο αθώα λέξη όσο η "Αγάπη" ; "Μαλάκα νομίζω πως αυτό το θηλυκό δεν μοιάζει με τα άλλα...
Ήταν τόσο δύσκολο να το δεχτώ. Τόσο γαμημένα δύσκολο να πιστέψω πως πιάστηκα κορόιδο. Τόσο δύσκολο να τους αφήσω να εισβάλουν στη ζωή μου ξανά...Και φυσικά ακόμα πιο δύσκολο να αφήσω εκείνον να προχωρήσει. Με έσωσαν...Η μήπως με μεταμόρφωσαν στο απόλυτο σκοτος; "Καταλινα είσαι έτοιμη;" ρωτάει ο Κάσιεν και γυρίζοντα...
Μόνη, χαμένη μέσα στους κρυους δρόμους της Νέας Υόρκης χωρίς να γνωρίζει ούτε το όνομα της ... Ξύπνησε σε ένα σοκάκι, φορούσε μόνο ένα κατακόκκινο φόρεμα και δίπλα της υπήρχε πεταμένη μια φωτογραφία ενός άγνωστου άντρα . Μια τσάντα λίγα μέτρα μακριά έκρυβε μέσα της ένα χαρτάκι με μια διεύθυνση. Το προαίσθημα της , τ...
Ο Στέργιος πάντα ήταν τίμιος στη ζωή του... μέχρι που χρειάστηκε να κλέψει για πρώτη φορά! Δεν ήταν δύσκολο να σταματήσει να το κάνει απλά ήταν πολύ πιο εύκολο να συνεχίσει... Η Κατερίνα ποτέ δεν ένιωσε ελεύθερη, ούτε καν στο ίδιο της το σπίτι... έψαχνε την ελευθερία της και την βρήκε! Όταν όμως ένιωσε φυλακισμένη θέλ...
"Θέλεις να σου μάθω τι πραγματικά εστί έρωτας;" τη ρώτησε κι εκείνη παρέμεινε στατική να κοιτάζει βαθειά μέσα στα μάτια του . Είναι τρελός ; αναρωτήθηκε μετακινώντας το κορμί της λίγους πόντους μακριά. "Καλημέρα !" η φωνή της μητέρας της έφτασε στα αφτιά της και εκείνος γύρισε αμέριμνα προς τη καφετιέρα. Ο Κάσιεν...
Ανηθικότητα...Βιασμοί... Ανθρώπινα κτηνοι και σπαρακτικες κραυγές. Αυτά που είδαν τα μάτια μου δεν θα τα ξεχάσω ποτέ... Τώρα καταλαβαίνω πόσα πέρασε η μάνα μου. Τώρα καταλαβαίνω τι εστί να σε μετατρέπουν σε ένα κομμάτι κρέας. Θα παλέψω. Θα την βρω... Κι όταν τη βρω , θα εύχονται να μην είχαν γεννηθεί όλοι τους ! "Ά...
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Maradel books. Ίσως κάποια μέρα , να λάμψει και για μας εκείνο το αστέρι που τόσο λάτρευες... Ίσως πάλι να θαφτεί κάπου βαθειά στα έγκατα της γης... Ίσως μάτια μου, δεν ήμασταν πλασμένοι για αγάπη... Εμείς δεν ξέρουμε να αγαπάμε όπως οι άλλοι... Εμείς πονάμε ο ένας τον αλλο... Εμείς έτσι...
Έχει άραγε η σιωπή χρώμα; Θα τολμούσα να πω, πως ναι... Ίσως θα της ταίριαζε το κόκκινο αν και στη περίπτωση μου, μόνο ένα είναι αυτό που της αντιστοιχεί :Το Λευκό 1η πνευματική κατοχύρωση με συμβολαιογραφική πράξη του 2017 Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018-19 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και...
Η Αρετή Ραΐση , μεγάλωσε... Τα αγοριστικα ρούχα που της άρεσε να φοράει στην εφηβεία , μετατράπηκαν σε σακάκια . Τα αθλητικά σε γόβες. Τα ανακατεμένα της μαλλιά σε ένα αυστηρό κότσο και το ύφος της, είχε χάσει εντελώς την αθωότητα έπειτα από όσα είχαν δει τα μάτια της. Τελείωσε με επιτυχία στη σχολή και κατάφερε να κ...
