"bak şimdi. bu çerez tabağını dökeceğiz. leblebiler saatmiş, üzümler dakika. fındıklar günmüş ama. sayalım, o kadar sonra git." sonra aniden nerden bulduğunu bilmediğim tek şamfıstığını çıkarıp "peki, bu yılmış. yıl olsun" derdi. "yüzyılmış tamam mı, ölüm gelinceye kadarmış." üzümleri, leblebileri falan sayardık sonra...
1969 senesi, Daegu'da küçük bir kasaba; genç bir çocuk ve ilk gerçek aşk. ______ wake me up when september ends // green day karakterlere küfürlü yorum yapmayın
Şeytan'ın yeri ayrıdır. Tüm cezbediciliği ve şehvetiyle harmanlanan keskin bakışlar içini gıdıklar. Adeta dil darbeleriyle süslenmiş göğsü kadar gıdıklanır.
Neden öyle sessiz duruyorsun öyle? Şarkın mı tükendi dersin, biten günle, Yoksa gün mü bitti şarkınla beraber? Çığlıklar, içinde can verdiği bu an, N'olur, gözlerine geceler dolmadan, Bana altın gibi bakışlarını ver... -Cahit Sıtkı Tarancı
Psikolojik bir çöküşün öyküsü. "O ev bir cennet, Taehyung, ben ise Adem'im." diyorum, gözlerim koyu irisleri arasında mekik dokuyor. "Bir kez tadıp pişman olmadığım yasak meyveyi benden koparıp alamazsınız."
Zinadan başladım. Farklı zevklerin tadına varmak istedim. Aradığım şeyi her bedende denedim. Her gün bir başkasıylaydım. En sonunda zevkin doruğuna ulaşacağım bir şeyin farkına vardım. O kırmızıydı. Ve ben kırmızıyı en sevdiğim şeyde kullandım. Tanrı affetsin. -IMITATE GOD
