Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...
Biz nefret edilenleriz. Korkulan, dışlanan. Özel gücümüz vardı ama nasıl kullanacağımızı bile bilmiyorduk. Kardelen. Soyadım belirsiz. Melez doğan tek nefret edilen. Bir gün gelen telefonla hastanede karıştığımı öğrendim. Hayatıma birden dahil olan ailem de benim gibiydi, birer nefret edilen. Aile, güç ve aşk... Hayat...