"Toprak, yağmura..." "Ben, sana." ～ Vera, yalnız büyümüştü ancak yine de mutsuz değildi. Çünkü, o sevdiği sporu yapıyordu. Kendisine boş zaman bırakmayarak, mutluluğun peşinden koşuyordu. Evet, o koşuyordu. O bir atletizmciydi ve şöhreti tüm Türkiye'de duyulmuştu. El üstünde tutulurdu, herkes severdi ve hayran olurd...
Görme engelli genç kız düşünün... En mutlu olduğu gününde kazada annesini ve babasını kaybetmiş onsekiz yaşında talihsiz bir kızdı ama aile sevgisi nedir bilenlerdendi. Aradan altı sene geçmesine rağmen acısı halen acı ve tazeydi onun için. Ailesi onun için babasız ve annesiz olamazdı ama o gün elinden almışlardı onla...