Λενιώ-Λαμπρος "Η πρώτη μας φορά"
Άγριες Μέλισσες
Σταματησαν να κελαηδούν οι σπινοι. Μόνο σιωπή, μοναξιά, όλεθρος... Ήταν Μάιος όταν τραγούδησε τελευταία φορά, από τότε δεν τραγούδησε ποτέ ξανά. Χάθηκε η μουσική, χάθηκε και η χαρά.
Τι θα αποφασίσει να κάνει η Ελένη με αυτό που έμαθε;Πως θα το αντιμετωπίσει μόνη της; Άραγε θα γυρίσει πίσω ο αγαπημένος της Λάμπρος; Φτάνει μια χαραμαδα ελπίδας,για να ζήσουν μετά από τόσα εμπόδια την απόλυτη ευτυχία;
Η ιστορία της Ελένης και του Λάμπρου από το πρώτο επεισόδιο ως τώρα από την όψη της Ελένης. Κάθε σκέψη και κάθε συναίσθημα που ένιωθε κάθε φορά που συναντιόντουσαν.
Όσα σε πλήγωσαν, τα έκανες ασπίδα, τίποτα να μη σε αγγίζει πια. Κι όσα όνειρα γέννησε η αγάπη, τα κλείδωσες στην αποθήκη, κι ακόμα εκεί σε περιμένουν...
Η ζωή μας αποτελείται από επιλογές. Σταυροδρόμια δίχως ταμπέλες που σου φωνάζουν "Διάλεξε". Μονοπάτια με προορισμό άγνωστο... Ένα κιόσκι σε περιμένει στο τέλος κάθε δρόμου, ίδιο ή διαφορετικό, αυτό ποτέ κανείς δεν το έμαθε.
Τι θα γινόταν αν ο Λάμπρος όταν έλαβε το γράμμα της Ελένης στο στρατόπεδο πήγαινε να τη βρει για να της εξηγήσει και να της ζητήσει να κάνουν μια νέα αρχή; Θα δεχτεί να γυρίσουν σελίδα στη σχέση τους ή θα τερματιστεί για πάντα;
"Το μεγαλύτερο δωμάτιο ... ετοιμάζεται μέρα με τη μέρα να υποδεχτεί το νέο του ένοικο. Έχει μετατραπεί στο δικό τους "μικρόκοσμο", όπως συνηθίζουν να τον αποκαλούν. Απ' άκρη σ' άκρη αραδιασμένα πολύχρωμα αντικείμενα που τους ωθούν να οραματίζονται ένα όμορφο μέλλον. Ειδικά τις πρωινές ώρες, όταν οι ακτίνες του ήλιου ε...
[Άγριες Μέλισσες one-shot] Είμαστε αρχές Απρίλη του 1967, λίγους μήνες μετά τη μαύρη νύχτα του Διαφανιού. Ο Λάμπρος ξυπνάει ξαφνικά σε μια παράλληλη, άγνωστη πραγματικότητα, η οποία γίνεται παράδοξα οικεία, καθώς στο νου του εμφανίζονται σιγά σιγά "μνήμες" που δεν υπήρχαν πριν. Πασχίζοντας να ξεμπερδέψει το κουβάρι...
"Με λένε Λενιώ" "Εμένα Λάμπρο" "Να είμαστε φίλοι;" "Εντάξει" Τι θα γινόταν αν αυτή η ιστορία ξεκινούσε 60 περίπου χρόνια μετά; Αν ο Λάμπρος και η Ελένη μεγάλωναν ως αχώριστοι φίλοι ή κάτι παραπάνω, κοντά στο σήμερα...;
Η δικιά μου συνέχεια των Άγριων Μελισσών... Ελπίζω να σας αρέσει! *Αν και είμαι καινούργια στο γράψιμο... προσπαθώ! * Δ-Κ, Λ-Λ, Α-Ν θα σας ανταμείψω στο τέλος! Stay toned! ❤️
"Υπάρχει ομορφιά στην κόλαση..." Έξι μικρές στιγμές, όσες και τα χρόνια της στη φυλακή, επανέρχονται στην Ελένη το βράδυ που αποφασίζει να πει στο Λάμπρο το μυστικό που θ' αλλάξει τη ζωή τους. Άγριες Μέλισσες - ΛΛ [Δεν περιέχει καθόλου αναφορές σε βία, αλλά προσθέτω ένα Content Warning λόγω φυλακής: αποτύπωση κακής ψυ...
Κάθε στιγμή ευτυχίας είναι σημαντική. Κάθε λεπτό είναι ξεχωριστό. Η αγάπη μπορεί να νικήσει τα πάντα και να φτάσει στη λύτρωση. Η ζωή κρύβει σπουδαία θαύματα.
Άνοιξη στο Διαφάνι. Η στολισμένη φύση σηματοδοτεί τη χαρά, την αισιοδοξία, την ελπίδα. Στην ψυχή της Ελένης, ένα μικρό ανθάκι παλεύει να κρατήσει τα αισθήματα αυτά ζωντανά. Ευτυχώς, υπάρχει πάντα κάποιος εκεί για να το ποτίζει, στάλα στάλα.
Τα μέσα του 1966 βρήκαν το Διαφάνι να μετράει τις πληγές του. Κανείς δεν είχε μείνει ανεπηρέαστος από τα γεγονότα που ταλάνιζαν εδώ και χρόνια το χωριό. Η ελπίδα, όμως, αναγεννιέται πάντα μέσα από τα χαλάσματα, αγγίζοντας ακόμη και τους πιο σημαδεμένους... ακόμη και τον Λάμπρο και την Ελένη... Μία ιστορία για το τι θα...
Ένα παιδί χωρίς γονείς. Δύο γονείς χωρίς παιδί. Πόσο μετράει η αγάπη; Πόσο δύναμη έχει; Πόσα εμπόδια μπορεί να διαλύσει; Ποια μοίρα έφερε στο δρόμο της Ελένης, την Ευγενία;
Βρισκόμαστε στα τέλη του '56, την περίοδο που ο Λάμπρος μόλις είχε πάρει μετάθεση στη Δράμα , στο χωριό της Θεοδοσίας . Τι θα γινόταν αν δεν προλάβαινε να συμβεί τίποτα μεταξύ τους; Αν ένας από μηχανής Θεός του έδινε και πάλι ζωή; Τη ζωή που στερήθηκε τόσα χρόνια.
Μια προσωπική εκδοχή για το τι έγινε πριν φύγει ο Λάμπρος για να πάει να σπουδάσει στην Αθήνα δάσκαλος μακριά από την μοναδική του αγάπη. (Η γραφή του βιβλίου γίνεται ξεκάθαρα και μόνο για προσωπικούς λόγους χωρίς να θέλει να θίξει κανέναν)
Μπορεί να συμβεί κάτι και να αλλάξει τα δεδομένα; Μια νέα αγάπη τα φτιάχνει όλα ;Και αν ναι, τα φτιάχνει σίγουρα με τον σωστό τρόπο ή μήπως όχι; Ποια είναι η σωστή επιλογή; Υπάρχει επιλογή; Ή είμαστε η επιλογές μας !
21 Απριλίου 1967. Η μέρα που άλλαξαν όλα. Η μέρα που η Ελλάδα πέρασε από το φως στο σκοτάδι. Και ενώ όλη η χώρα βρισκόταν σε αναβρασμό, η ζωή στο Διαφάνι κυλούσε φυσιολογικά για όλους. Και τότε όλα ανατράπηκαν. Η ευτυχία δύο ανθρώπων κατέρρευσε μέσα σε λίγα λεπτά. Ένα στιγμιαίο λάθος. Μια εξορία. Μια νέα ζωή για τον Λ...
Δύο παράλληλες ιστορίες. Μια επανασύνδεση που θα φέρει συμφορές. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Μια σχέση που έπρεπε να κρατήσει, διαλύθηκε. Δύο γάμοι που δεν έπρεπε να γίνουν, έγιναν. Ένα μωρό, δύο πατεράδες, πολλοί νεκροί και πάνω απ' όλα ο έρωτας,ο ανυπέρβλητος και απόλυτος.
Τι θα γινόταν εάν τα παρατούσαν και συνέχιζαν απο το μηδέν; Θα δεχόταν να τα αφήσει όλα πίσω της για εκείνον, τον πρώτο της έρωτα;Ή θα τα άφηνε όλα ως μια ωραία ανάμνηση για να μην χαλάσει την οικογένεια της.Εκεινος από την άλλη θα δεχόταν να μείνει μακριά από τους δικούς του ανθρώπους, από τον αδερφό του,τον πατέρα τ...
Ο Λάμπρος πρεπει να μείνει μακριά της. Η Ελένη πρεπει να τον ξεχάσει από την στιγμη που βλεπει πως αυτή η ιστορία ανήκει πλεον στο παρεθλον. Ανήκει όμως στα αλήθεια στο παρελθόν; Οσο και αν τους ποναει οι αποφάσεις τους έχουν παρθεί. Θα καταφέρουν όμως να τις κρατήσουν, ακόμα και αν βρεθουν ξανά προσωπο με προσωπο; ...
Η αγάπη είναι αρκετά δυνατή για να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και δυσκολία. Είναι ικανή, όμως, να ξεπεράσει ακόμα και τον θάνατο; Δύο ερωτευμένες καρδιές, κλεισμένες μέσα σε μία μικρή, λευκή αχιβάδα, μπορούν να καταφέρουν τα πάντα...
Για εκείνους σπίτι δεν ήταν οι τοίχοι και τα χώματα, το "σπίτι" τους ήταν η αγκαλιά τους.
"Όπως και να χει, δεν θα μπορούσα αυτό το Σάββατο να τις ακολουθήσω. Έχω ένα ραντεβού." "Μπορείς ν' αναβάλεις το ραντεβού σου;" ψιθύρισε δίπλα στο αυτί της. Επειδή, αν είχε υπάρξει ειλικρινής σ' ένα πράγμα τα προηγούμενα λεπτά ήταν ότι, πράγματι, αυτό το ραντεβού δε σήκωνε αναβολή. "Γιατί μου ζητήσατε ραντεβού, κυρία...
Κι όλα αρχίζουν και πάλι τελειώνουν Το ξέρω αγάπη μου θα βρεθούμε ξανά Έχω τη βεβαιότητα του κύματος προτού σπάσει την πέτρα