Gözlerini, yüzümden bir an olsun ayırmamıştı. Ürkmeye başlamıştım ama kendimden ödün vermiyordum. Karşımdaki adamı tanımak benim için güçtü bambaşka biriyle konuşuyor gibiydim. "Enkazına mı bakıyorsun?" dedi kısık sesle, çok uzun zamandır sesini duymamıştım. Gözlerim sesini duyar duymaz istemsizce dolmuştu. "Savaş be...
"Hep uzağımda mı kalacaksın? Eğer öyle daha yakın olacaksam sana kalayım, kalabilirim" dedi Adam buruk bir tebessümle. "Bırak artık, ben seni sevmiyorum işte" diye karşılık vermişti Kadın. "İnsan nefes almayı nasıl bırakır ki?" diye bağırdı mahallenin ortasında, genç kadını ilk defa gördüğü o antikacının önünde.