Kalp yasak dinler miydi? Gece karası gözlerin alevinde yanan bir adam... Aşıktı ama ne bakabilirdi ne de dokunabilirdi ona. Yasaktı... Yasaklanmışlardı... Huzur lanetlenmiş ve mavi kana bulanmıştı... "Sakın bana küçük bir kıza aşık olduğunu söyleme" dedi ve ekledi. "Hem de bana... İhanet ettiğin kadına" "Küçük ols...
Sevdiğini kaybeden bir kalp yeniden ne zaman atardı? Yeniden aşka düşebilir miydi? Bir kadın... İki adam... Bir yanı buz bir yanı ateşe mahkum aşk...
Gözlerini, yüzümden bir an olsun ayırmamıştı. Ürkmeye başlamıştım ama kendimden ödün vermiyordum. Karşımdaki adamı tanımak benim için güçtü bambaşka biriyle konuşuyor gibiydim. "Enkazına mı bakıyorsun?" dedi kısık sesle, çok uzun zamandır sesini duymamıştım. Gözlerim sesini duyar duymaz istemsizce dolmuştu. "Savaş be...
"Hep uzağımda mı kalacaksın? Eğer öyle daha yakın olacaksam sana kalayım, kalabilirim" dedi Adam buruk bir tebessümle. "Bırak artık, ben seni sevmiyorum işte" diye karşılık vermişti Kadın. "İnsan nefes almayı nasıl bırakır ki?" diye bağırdı mahallenin ortasında, genç kadını ilk defa gördüğü o antikacının önünde.
Kalbimin sevdası sadece vatandı senden önce. Şimdi hem vatan var kalbimde hem de sen. Kurallar... Dostluklar...Düşmanlıklar... Ve hepsinin arasında filizlenen bu aşk... "Ben sana aşık oldum Zehra" "Kaybettim... Hayatımda ilk defa değil belki ama canım çok yanıyor" Ölümdü kol gezen duvarların arasında... Kaybetmekti...