Botët tona ishin si dita me natën... Ku ka qenë ai perëndim ku i bashkojë botët tona deri sa na lidhi në këtë agim fejese !? Dua të flas me ty dreqi. Le të digjet bota. Ja sa egoiste më bënte të ndihej! Pse mua ?
Më mbaj gjithë mërinë e botës, po sonte më lër të qëndroj me ty. vazhdimi i librit "pse mua ?"
Eglandi me Genten tashme ishin ne ballkon ku ora 00:00 . . !! -Shpirt Epo edhe ky vit I ri na gjeti bashk . .!!-Genta vendosi koken tek gjoksi I tij .. !! -Po shpirt . . !!Tani ky vit po me thot se Do kalojme edhe 7oo muaj te tjere bashk shpirti im . .!! -Uuuu sa Shumm e ndersa un them do jetojm deri sa zemrat ton ate...
Ketu do bie disa thenje therese dhe te verteta qe kan te bejn me jeten. por mud edhe te gjeni ndonje thenje te mir per tu kunderpergjigjur. Kujdes mund te gjeni nje fjalor jo te paster.
> Po ashtu si nata dhe dita qe bashkohen plot ngjyra dhe ndjenja vetem ne agim dhe perendim, ashtu jan edhe jetet e Kristian e Alena qe takohen vetem ne kujtime dhe rastesi. Por rastesia Djeg, te perzellon per se gjalli dhe ti nuk mund te besh tjeter vetem se te mesohesh me ndjenjen qe nuk sherohet kurr, e te shikosh...
> Nuk doja t'u ndjenja si një meteor që tretet në vetvete, deri në zhdukje pa prekur tokë. Pa u ndjerë që kalojë dhe askush nuk e pa'. Pse të mos isha një yllë !? Një yll, që më shikon si shkëlqej, të më dëshirojë, të më prekë për të më arritur !? Dhe të qëndrojë me mua. Aty në atë qellim e errët që ishte bota jonë...