Nice ölüler, nice ölümler gördüm. Çoğu çığlık çığlığa son bulurken, pek azı sessizce olup bitti. Bazılarının ruhu bedenden ayrılıp gökyüzüne süzüldü. Kimininse ruhu yaşayan bedeninde can verdi. Gördüğüm ilk ölüm değildi bu. Sonuncusu ise hiç değildi. Yine de asla unutamayacağım bir ölümdü. Ben hayatın bir rehiniydim...
Yaşamı boyunca hiç kimsenin onu "tehlikeli" olarak nitelendireceğini düşünmezdi. Eh, hayat bazen hoş olmayan sürprizler yapabiliyordu. "Nefes al," dedi kendine. "Çünkü her an biri gelip onu senden alabilir." Ölüme kapadığı gözlerini bir öncekilerden çok farklı, çok daha karanlık bir dünyaya açmıştı. Tek bir bakışla...
Hyunjin: hayatımın anlamı aşkım şeker parem nerdesin 50 mesaj oldu cevap vermiyorsun Luna🌙: yaa sus ya zaten fahişenin teki bana dadandı Hyunjin: kim o Luna🌙: Seo-joon mudur nedir artık Hyunjin: eee ne dedi ve ne dedin Luna🌙: olur dedim beni gratise götür dedim ama şimdi olmaz dedim işim var dedim Felix: güz yarası...