Şehrin kasveti tüm ruhları bir bir ezerken, kızın kalbi hızla çürüyordu. Tüm olumsuzluklar beraberinde gelirken genç kız arkasına yaslanmış içinde çıkan yangına gülümsemekle yetiniyordu sadece. Gözleri etrafta gezindi. Bir süre aradığı şeyi bulmak için çabaladı sonunda aşina olduğu bir çift göz gözleriyle birleştiğind...
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...
Efe duran yakışıklı ve aşka inanmayan bir müzisyendi. Ama mine gelince de böyle olucak mıydı???