X-18AB9 adında bir virüs..Kim bile bilirdi ki bu küçücük virüsün medeniyetin eşiğindeki Dünya 'nın sonunu getireceğini..Kaosun..Katliamın..Acı içinde haykırış ve çığlıkların kısacası vahşetin habercisi olduğunu.. Hayat ile ölüm arasındaki ince çizgide kıyasıya bir mücadele vererek bir o yana bir bu yana savruluyors...
Sanem ailesinden uzakta yaşayan genç bir kız. Normal bir şekilde hayatına devam ederken internette gördüğü yazı ile tüm hayatı baştan sona değişecekti. Peki değişen bu hayata adapte olabilecek miydi? ~Zombi Salgını adıyla yazılan ilk hikaye.~ Bilimkurgu #1
-Bölümler düzenlenmeye başlanmıştır.- Gözyaşları ölenler için değildir aslında; geride kalanlalar içindir, gidemeyenler içindir, en çokta susmak zorunda kalanlar içindir... Kader mi kaybetmeye zorlar? Yoksa beden mi kaybetmeye alışan? Kaybedecek birşeyin kalmadığında fark edersin aslında kaybedecek çok şeyin oldu...
"Buraya ait değil"diler... Kara Şehir'den çıkıp yüzlerini güneşe döndüler. Sonsuz bir tarla boyunca öle öle ilerlediler... Fiilimsiler Cumhuriyeti'nde Özne, Yüklem'e baş kaldırana kadar yağmur hiç durmadan yağar. Çocukların yüzleri gülmez, gözyaşları kayıptır. Yasaktır ağlamak... Anneler gömülür. Öyle ya, adamlar hep...
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...