Zaman İzimizi • ZeyÇağ •
"Seni sevmek bu hayatta yaptığım tek doğru şey." "Sen benim cehennemimsin."
"Seni sevmek bu hayatta yaptığım tek doğru şey." "Sen benim cehennemimsin."
zeyno ve çağrı tıpkı diğerleri gibi sadece arkadaşlardı. ya da öyle olduklarını zannediyorlardı. 171022 { friends to lovers } | au, texting/düzyazı |
Sigara içmek için babamın tarif ettiği yolu kullanmak yerine yolu uzatarak farklı bir sokağa girdim. Güneşin batmasına sayılı dakikalar kalmışken dudaklarımın arasına yerleştirdiğim sigaranın ucunu tutuşturdum ve içime çektim. Çakmağı ceketimin cebine koyduktan sonra adımlarımı biraz daha yavaşlattım. - continues
Genç kızın küçük,narin ellerini kendi avuçları arasına aldı. Başparmağıyla bileğindeki izleri okşadı silmek istercesine. Sanki yarası hâlâ tazeymiş gibi, canı acımasın diye usulca dudaklarına götürdü naif bir öpücük bırakarak. "Özür dilerim güzelim" diyebildi sadece. "Sana bu kadar geç kaldığım için özür dilerim."
Öğrendiğim gerçek Çağrıyla beni bitirmişti. Bittiğimiz noktada ise evsiz kaldığımı hissetmiştim. Artık günün sonunda gideceğim bir evim yok. . Derin yaralardan sızan kanları görünce kalbim sıkıştı. Zeyno'ya bu kadar zarar veren ben miydim?
"Git başımdan Çağrı, seninle uğraşacak gücüm kalmadı artık." "Sen de bıktın yani benden, öyle mi?" dedi kırgınlıkla. O an gelmişti demek ki. Herkes gider yine de o kalır dediği kişi de arkasını dönmüştü ona. "Senden bıktığım falan yok, istesem de yapamam onu." "Neden o zaman, neden sen de gidiyorsun?" aksak adımlarla...