İntikamla dolan bir kızın hikayesi... Bıçak derine saplanmıştı ve gözlerimin önünde ölüyordu. "Artık gitmelisin." Onu bırakıp gitmek mi? Asla! "Seni bırakıp gitmicem." Hıçkırıklarım artıyordu. "Ti amo Combattente.(Seni seviyorum savaşçı.)" "Anch'io ti amo İmpavido.(Bende seni seviyorum korkusuz.)" Gözlerini kapattı...
Siz: Iı... Şey... Siz: Bugün sizi çok rahatsız ettim galiba ama... Siz: Sanırım telefonunuz bende komutanım. Siz: yani otomatik olarak benimki de sizde olmuş oluyor. Siz: Özetle telefonlarımız karışmış komutanım. Yahuşuklu Komutan: Fark ettim. Yahuşuklu Komutan: Bela mısın sen kızım? Siz: Öyle deme komutanım öyle deme...
"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu arala...
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...
Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam. Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınmak istiyordu. Hale Seçkin.. onu 1 yıldır kanatlarının altında yaşatıyo...