CAFE 20 ( BL ) ONGOING
Just friends... Right ? AYUSH ♡ ADHEER Start - 03.06.2024 End - # 1 in nonfiction # 1 in Sinhala # 1 in Sri Lanka
Just friends... Right ? AYUSH ♡ ADHEER Start - 03.06.2024 End - # 1 in nonfiction # 1 in Sinhala # 1 in Sri Lanka
නුපුරුදු කළු පාට හීන පොදියක් එලි කරන්නට මං තැනුව , අනවසරට ලියැවුනු ගීත අසම්මතය !! දේවි......
"මේ හුලඟ සැර වැඩියි සල් මල් බයෙන් හැංඟෙනවා.." -මේධ " බයෙන් හැංඟෙද්දි තමයි සල් මල් ලස්සන.." -මිහිව් MADE IN COLOMBO -CHERRY MINISHI- 2024-09-19
" කවුරු දිහාද මින් සෙන්පතිතුමා ඔච්චර උනන්දුවෙන් බලන් ඉන්නෙ.." ඔසු උයනේ කොනේ තියෙන සකුරා ගහට පිට තියාගෙන ඉදගෙන ඉන්න මින් සෙන්පතිතුමා එකපාර ගහ උඩ බලාගත්තෙ යාලුවෙක් සමච්චලේට හිනාවුනු නිසා.. " මේ මම..? ආහ් මේ ගහ යට ඉද්දි සනීපයි.. ඒකයි.." " මේ උයනත් හරි සනීපයි නේද සෙන්පතිතුමා.." " ඒක ඇත්ත.." " අර අතන ඉන්න වෙදැදුරුතුමත් හරි...
මඟ හැරී ගිය ප්රේමයේ , නොමැකෙන වේදනාවන් මෙතෙක් දුර රැගෙන පැමිණි ඒ විකෘතිමත් බාලගිරි පෙම්වතුන් හට මේ කුරිරු පිළිතුරු ජවනිකාව,මගේ මුළු හිස් හදවතින්ම පුදමි....! ..........................................................................................🤍 අදටත් ඒ සඳළුතල, ඒ මතක දරාගෙන සිටිනවා ඇති ද? දුටු ඒ මනස්කාන්ත දර්ශන...
"ඒ..අඩෝ...!! පගෝ- අර ඉන්නෙ ආර්යන් අයියද??" නිස්සා හැමිනෙන්න ගත්තම මමත් නොදැනුවත්වම ඔලුව වැනුවෙ තරහටද පුදුමෙටද කියලා මමවත් දන්නෙ නෑ. ආර්යන් අධ්රක්ෂ රෞරවවංශ....මාස එක හමාරකට විතර පස්සෙ අද තමයි ඉස්කෝලෙට පය ගැහුවෙ..තාත්තගෙ ෆැමිලි බිස්නස් වගයකට ඕසි ගියාට ඊළඟ දවසෙම තිබ්බ වර්ල්ඩ් ක්ලාස් ටූනමන්ට් එකකිනුත් කප් එකත් අරන් එළිවෙ...
𝙼𝚎𝚎𝚝𝚒𝚗𝚐 𝚢𝚘𝚞 𝚠𝚊𝚜𝚗'𝚝 𝚊 𝚌𝚘𝚒𝚗𝚌𝚒𝚍𝚎𝚗𝚌𝚎, 𝙸𝚝 𝚠𝚊𝚜 𝚊 𝚖𝚒𝚛𝚊𝚌𝚕𝚎 ♥︎∞ හැමෝටම ආදරෙන් ආරාධනා කරනවා "ගෙත්තම්" රසවිදින්න Sinhala Non Fiction BL Start - 2024/07/03 End - 🖋️ - KimKoya99 🚫Don't Copy My Work.🚫
මම හැමදාම බලාගෙන ඉන්නේ කවදා හරි කියලා අපි බලන් ඉන්න දවසක් එනකන්.... ඒත්.... ඒත් එහෙම දවසක් ඇත්තටම එයිද?? සමහර වෙලාවට ගන්න හුස්ම පවා හිර වෙනවා වගේ දැනෙනවා.... ඒ ඇයි කියලවත් මට හිතා ගන්න බෑ.... ඒත් මම ජීවත් වෙනවා.... ඔව්.... මම ජීවත් වෙනවා..... මොකද සතුට පිරුණු කවදම හරි කියන දවස එයි කියලා මම හීන දකිනවා..... මොකද මට ඕනේ...
යකැදුරෙක්ට යක්ශයෙක් එක්ක මොන හාදකම්ද බන්....ඒකත් ගෑනු මත්තෙම නහින යක්ශ පරානෙකට...... හ්ම්...ගෑනු මත්තෙම නහින එකෙක්...ඒත් ඌට එක පිරිමියෙක් මත්තෙ නහින්න හිතුනොත්...ම්ම්?
"උඹ රාජකුමාරයා බැයිනම් මොන නාට්ටාමියෙක් උනත් මට වැඩක් නෑ. අප්පාගෙ පදේටවත් නටන්නෙ නැති මම , උඹ ඔලුවෙන් හිටන් ගැට බෙරයක් ගැහුවත් උඹේ පදේට නටයි කියලා හිතන්න එපා විශුද්!!" Main lead : Arul Adithya Karagala Second lead : Prince Vishudh _අතීත ලංකා දීපය වැජඹවූ , පංච මහා ගෝත්රවල විසි එක්වන සියවසේ පුනරාගමනය_ Cover credit goes...
Non fiction BL මගේ ආදරේ කැරලිකාර කුරුල්ලෙක් වගේ ආදරේ දැනෙන තැන පිස්සුවෙන් වගේ කැරකෙනවා.. අහිකුණ්ඨික දරුවෙක් වගේ සම්මතයෙන් පිට පනිනවා
ස්නේහ ....දන්නවද මගෙ ලොකුම ආසාව.........මොකක්ද කියන්න..... ම්ම්ම්.......මොකක්ද...... ඔයා දිහා බලන් ඉන්න එක......එක තත්පරේකට හරි......ඔයා දිහා බලන් ඉන්න එක......🥺😘
"උබ පිරිමියෙක් කියලා හිතන්ටත් අමාරු නෙ බොල! තව්තිසාවෙන් බැහැපු දෙවඟනක් වගේ!" "මෙහෙ වරෙල්ලා! මේකාව පල්ලේ වාහලට එක්කගෙන පලයල්ලා..." මෙහි හොඳක් දැනෙන්නේ නැත... පල්ලේ වාහල, ඔහුට සුදුසු තැනක් ලෙස රසුද් නොදැක්කේය... ඇරඹුම: 2024.05.06
වලව්වෙ මිදුල මැද ගම්මු සියල්ලෝම එක්කහු වෙලා මුවන්පැලැස්සේ අරුමය රසවිඳිද්දී පොඩි හාමුත්, තෙහස්නුත් එකිනෙක යා වුණ තමන්ගේම දෑස් අතර රස රහසක් රසවිඳින බව වෙන කාගෙවත් නෙත නොගැටුණ බව සහතිකයි... 2022. 04. 25
"තිසත්ම?" තේ වත්තෙ පැත්තකට වෙලා ලොකු කල්පනාවක හිටපු මට ඇහුණෙ හුඟක් හුරු පුරුදු කටහඬක්. "ඔහ් පොඩි බේබි මෙහෙ?" මං ඇහුවෙ කොට කලිසමේ සාක්කු දෙකට අත් දෙකත් ඔබාගෙන මං දිහා මහා ගාම්භීර පෙනුමකින් බලන් ඉන්න පොඩි බේබි දිහා. "ඇයි අපෙ තේ වත්තකට එන්න මං තිසත්මගෙන් අවසර ගන්න ඕනෙ කියලා හිතුවද?" පොඩි බේබි මගෙ දිහාට ඇවිදගෙන ආවා. හපෝ ඉ...
නුවර අහස යට සදාකාලයටම පරිස්සම් වෙන අපි හැමෝගෙම මේ ආදර කතාව අමරණීයයි... අපේ හුස්ම වැටෙන තාක් වගේම, අපි මේ පොළොවේ දූවිල්ලක්වත් නොවුණ දාකත් අපේ ආදර කතාවන් මේ අහස යට හරි පරිස්සමට තියේවි... මේ ගමන පටන් ගත්තෙ, අපි හැමෝම හීන හැබෑ කරගන්න තියපු පියවර ඔස්සේ... අහඹු මුණගැසීම් එක්ක අහම්භකාරක බැඳීම් ගොඩක් ඇතිවෙද්දි, ඒ බැඳීම් එක්ක...
පොඩි නිලමෙ තරම් ආදරණීය මනුස්සයෙක් මට කවදාවත්ම මුණගැහිලා නෑ... මට විශ්වාසයි, කවදාවත් මට තවත් ඒ තරම් ආදරණීය හදවතක් මුණගැහෙන්නෙත් නෑ... කල්හාර මල් පාට නෑ කිව්වට, ඉබේටම පිපිලා, ඉබේටම පරවෙලා යනවා කිව්වට, කැලේ පිපුණ මලක් වුණ මට ජීවත් වෙන්න හුස්ම දුන්නෙ පසඳුල් පොඩි නිලමෙ... ඒ හුස්ම මගෙ ඇඟට කාවදින්න ගත්තෙ, හරිම සීරුවට කියාදු...
මම උඹ දිහා බලන් හිටියා උඹ මං දිහා බලනකන්ම, ඒත් ඔය ඇස් මුණගැහෙද්දි මට තවත් ශක්තියක් තිබ්බෙ නෑ... ඒ බැල්ම මත්තෙම නැහෙන්න... මං උඹට පලු යන්න ආදරෙයි මගේ ජෙෂ්...
ආදරේ ගන්න විතරක් නෙවෙ. පපුව පිරෙන්න ආදරේ දෙන්නත් ඕනි තරම් මිනිස්සු බලාගෙන ඉන්නවා සිතෙව් ! ඒත් ඔයාට තවම හිතෙනව නම් ඔයාට කවුරුත් ආදරේ නෑ කියලා මං කියනවට වත් එක ම එක වතාවක් ඔයාගෙ ඔය හදවතට තට්ටු කරල අහන්න ඒක ඇත්තට ම එහෙම ද කියල .. - අභී-
ආදරේට නමක් දුන්නොත් මම කියන්නෙ ඒ අම්මා කියලා.... ජීවිතේ ලස්සන වගේම දුක හිතෙන කාලෙටත් එක වගේම ළඟින් හිටියේ අම්මා විතරයි.... අම්මගෙ ආදරේට සම කරන්න පුළුවන් ආදරයක් මේ ලෝකේ තියෙනවද.. ප්රාණ..... Story by LunaAnnette Cover picture:- Mother and Child by J. Kirk Richards
"ඔයා නම් හරි නපුරුයි රනුද්... ඔයාට අනිත් මනුස්සයන්ගේ හැගිම් ගැන කිසිම හැගිමක් නෑ...." - දුල්සාරා තෙනුලි වනිගසූරිය - ******** "ඇත්තටම සර් ඔයා නම් මාරම නපුරු මනුස්සයෙක්... ඇයි මිනිස්සුන්ට වැරදි හදාගන්න අවස්තාවක් දෙන්නේ නැත්තේ....." - තත්සිලු සිතිජය - ********** "උඹ... උඹේ... හිතේ කිසි තෙතමනයක් නෑ...... උඹ මහ ගල් හිත් කා...
ජීවිතේ කියන්නේ මොකද්ද කියලා කලින් කියවලා බලලා තේරුම් ගන්න පුලුවන් එකක් නෙවේ. ඒක විදලා බලලා ජීවත් වෙලා තේරුම් ගන්න ඕනේ එකක්. මොකද සමහර ප්රශ්ණ වලට මගේ ගාව තාමත් උත්තර නෑ. ඇත්තටම වැස්ස අයිති පොලවට ද අහසටද? වැස්ස අයිති අහසට නම් ඇයි වැස්ස අහස අත ඇරලා පොලවට වැටෙන්නේ? කදුළු අයිති ඇස්වලට නම් ඇයි කදුළු ඇස් අත ඇරලා කම්මුල් දිගේ...
එක සීරුවට ගිනියලා දඩු වැටවල් ගහලා තියන නවදැලි හේන් වල ඒ නැවුම් පසේ සුවදට මුසු වීගන එක සිරුවට වැස්ස වැටෙන්න ගත්තා...දිරාගිය පොල් අතු අතර හිල්වී ගිය තැන් වලින් කාන්දු වන වතුර, ගොම මැටි ගාපු පොලව මඩකරමින් වලවල් හදනවා.... ගෙදරම තියන හැලි වළං උස්සන් ඇවිත් තියලා පිරිමහන්න බැරි තරමට වහලේ හිල් ගොඩයි...හරියට පෙනෙහෙරයක් වගේ...
අරලිය....... පැහැයෙන් සුදු මලක් වන අතර විටක නිවී පහන් වී ගිය සිල්වත් බවකුත් තවත් විටක කැරකෝපුවක දැනෙන මූසල බවකුත් ගුප්ත අදුරු බවකුත් සිතට එක් අතර ජිවිතයේ කළු හා සුදු පැහැය නියෝජනය කරන මලක් යැයි මා විශ්වාස කරමි.....
තෑගි පැක් කරන්න ගිහින් මට පිස්සු වගේ. කවදා කාපු ටකරන්ද. මීට ඉස්සේල්ලා පොඩි එකෙක්ගේ බර්ඩේ එකටවත් ප්රසන්ට් එකක් පැක් කරලා නෑ. තියන හදිස්සියට තෑගි ටික පැක් කලත් ඔක්කොම ටික හරියට පැක් කලාද කියලා චෙක් කරගන්න බැරි උනා. හැබැයි එකක් හරි අඩු වෙලා තිබුනොතින් දුන්න එකම වැඩේවත් කරන්න බැරි උනාද කියලා බැනුම් කෝටියයි. "අභිමන්ත ප්රස...
"අන්න වීල් එකක් ආවා.. යමු..." "අයියේ......." "ඇයි?" "මගේ කාර් එක..." "මොකක්? ඉස්සෙල්ලා මැසේජ් කරන කොට බස් එකේ කිව්වේ?" හිතට දැනේන කෙන්තිය වෙනදා වගේම ඇග රත් කරගෙන මතු වෙලා ආවත් ඒ ඇස් ලගදි මාව හිතා ගන්න බැරි විදිහට නිවිලා යනවා වගේ දැනුනා. "බොරු ගෙනාපු නැවක් යකෝ මේක. දෙයියෙන් සසරේ කාව මම මේ විදිහට බොරු කියලා රැවැට්ටුවාටද...