Patron: Yanımdayken böyle konuşamıyordun, uzaklaşınca sana bi' cesaret geliyor galiba. Ben: Diyelim ki, yanında seninle böyle konuştum. Deli gibi kızdırdım, hiç sevmediğin şeyleri yaptım, kötü sözler söyledim. Ne yaparsın? Patron: Kendini altımda bulursun. Gözlerim kocaman açıldı, hatta bacaklarım istemsizce titredi...
Doğrulup tekrar kameraya baktığımda ise bir süre konuşmamıştı. Beni izliyordu. Başını hafif yana eğmişti ve benimle dalga geçmeye devam ediyordu. "Şimdi..." dedi ve hareket edip öne doğru eğildi. Dirseklerini dizlerine koymuştu. Kasları tişörtünden dışarı fırlayacak kadar belirginleşmiş ve yine genç bir vücudu andırı...
Şehvet hiç bu kadar karşı konulamaz bir şekilde vücutlarına girerek onları etkisi altına almamıştı. ¬ | Ara verildi.
Parmaklarım geniş omuzlarına tutunurken gülümsedim. Hiç böyle hissedeceğimi düşünmemiştim. Gözleri, gözlerimden bir an olsun ayrılmıyordu. Yavaş hareketlerle omuzlarına daireler çizerken, karşımdaki adamda belimi okşamaya başlamıştı. Gök bir kez daha çıldırmış gibi gürlerken, gülümsemeye devam ediyordum. Sonra karşım...
Eflah : Sensiz olmaz Umay Umay : Sen bensiz yaşamayı göze almıştın Eflah? Eflah : Sensiz yaşayamam demedim Eflah : Sensiz olmaz dedim Eflah : Yaşarım ama buna yaşamak denmez Eflah : Eksik kalır bir yanım hep işte Eflah : O yüzden beni yarım bırakma Umay : Çok kırgınım Umay : Çok kırığım Umay : Bilmiyorum ne olacağını...
(Yetişkin içerik barındırmaktadır.) ¬ Mor ledli ışıkları ellerime bağladığında muhtemelen kızarmış olan gözlerimle koyulaşan gözlerine baktım. "Uslu kızım benim." diyerek yanağımı okşadığında titreyerek eline sürtündüm. "Aferin, öğretmenin sana uslu bir kız olduğun için ödülünü verecek..." Dudaklarımı büzerek kafamı...