Hande Baladın, alışılmışın dışında bir voleybolcuydu. Fazla gülmez, maç esnasında yüzünde pek mimik oynamazdı. Elinden hiç düşürmediği kitapları ve şiirleri de kesinlikle insanlardan daha çok seviyor gibiydi. Herkes ona tarihin ilk voleybolcu robotu diyordu. Bu ifadesizliği yüzünden sosyal medyada sürekli linçlenen H...
Üniversitede tanışıp bir araya gelen ekip, sosyal medyaya girerek kendi işlerini kurar. Hayatları bu doğrultuda ilerlerken bir yandan da kaderleri birbirine yazılmaya başlar.
"Hande--" Zehra'nın sözünü kestim. "Hiç yorucu olmuyor mu?" Gözlerimde hayal kırıklığı açıkça görülüyor olmalıydı. Gözleri şaşkınlıkla büyüdü, "Ne yorucu olmuyor mu?" "Kaçmak. Her şeyden kaçıyorsun. Herkesten. Düpedüz tükenmiş olmalısın." İşte bu, bir şey söylemek için son şansıydı, herhangi bir şey söylemek için: "Ha...
Sabahları seviyorum, insanları seviyorum, filmleri, şarkıları, kitapları, sıcak ekmeği, kalabalık sofraları, çikolatayı, minicik bebekleri, rüzgârda yaprak olmayı, geceleri yıldız olmayı, yaz gecesinde yağmur olmayı seviyorum. Ama en çok seni seviyorum. Varlığında ve yokluğunda, bir tek seni... 🤎💚
Anaokulunda kesişen yollar, araya giren uzun sayılabilecek bir zaman ve sonrasında yeni bir hobi... Hayat onları henüz biri 3 biri 5 yaşındayken birbirine bağlamış ama onlar bunu biraz geç anlamış... ~Zehra~ 'Bu gamzeler, bu çekik gözler hayal meyal hatırladığım, küçükken beni her an, nasıl olursam olayım gülümse...
Birbirlerini bir daha asla görmeyeceklerini sanan lise düşmanları, yıllar sonra kaderin bir cilvesiyle aynı evde yaşamak zorunda kalırsa...
İyi geceler değerli kent dinleyenleri, kaybedenler kulübü burası. Aşık olmak çok anlık bir şey. Birden her şeyin çok parlak göründüğü, birden en pastel renklerin bile ısınmaya başladığı, birden tüm yemeklerin çok daha lezzetli olduğu bir an bu. İnsan karar vererek aşık olmaz. Sadece bir bakar olmuş.
Hande Baladın ve Zehra Güneş ile ilgili bir kurgudur. Sadece kurgudur. Rahatsız olacaklar okumasın. Okuyanlara da keyifli okumalar.
hanzeh bazen dünyanın en bilgesi de olsan, büyüdükçe bir şeylerin değişmesi gerektiğini anlıyorsun. güzel yüzlü küçüğüm karşısında dikilen bronz bedene git gide hayran olurken iyice farkına varıyorum böyle şeylerin. •minific
Her şeyimi sana verdim, sevdiğim kadını bile... Bazen bana öyle bakıyor ki, beni tanıdığını hissediyorum. Eskisi gibi bakıyor anlıyor musun, şaşırıp kalıyorum, umutlanıyorum. Ama sonra... Sonra yine buz kesiyor o bakışlar, yine hissizleşiyor, yine yabancılaşıyor bana. Belki de benim kabullenmem gerekiyor artık. Ben...
Ona söylediğim o sözler, ayık kafayla yaptığım itiraf hâlâ hafızamdaki canlılığını koruyordu. -Senin için her şeyi yapacak olan birine bi' şans vermedin. Onu görmedin bile. Gittin o Mert malını sevdin. Sonra seni aldattı. Sonra sen bi' şans daha verdin. Ona iki şans verdin bana bi' şans vermedin! ...
"Zehra." dedim dolu gözlerimle. "Lütfen bana bunu yapmadığını söyle." Yeşilleri üzgünmüş gibi bakıyordu bana. Gerçekten üzgün olduğuna inanmak istedim. "Özür dilerim Hande. Ama ben duygularıma engel olamam. Sen Eren'den nefret ediyorsun diye bende ondan nefret edecek değilim. Sebepsiz bir şekilde düşman olduğun adama...
hanzeh çünkü küçücük bir mahalle burası ve prensesler birbirlerini öpmek için odalara tırmanmamalı. •oneshot
Zehra Güneş , İstanbul Asayiş Şube Müdürlüğü "Kadın Cinayetleri Asayiş Büro Amirliği" ekibinin başındaydı. Hande Baladın ise ülkede tanınmış başarılı bir terzi. Bu ikili çok başka hayatlar yaşasada , kaderin zıt insanları bir araya getirme huyu vardı. Ve bu buluşmadan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı..
