Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...
Siyah botlarım başlatmıştı her şeyi... ve şimdide bunun nasıl biteceğini bulmalıydım. yoksa sonum ölüm olacaktı. "o" ve ben iki oktuk ikimizde hedefi vurmaya çalışan ateşli oklar. birimiz tam 10'na vuracaktık. veya ikimizden biri o okun içinden geçecektik. ama yine 'de sonucunda tehlike vardı. iki ateşten biri eninde...