Durup kiraz ağıcını selamlıyorum. Babamla birlikte her gün geçtiğimiz sokaktan bakınca onu uzaktan - ama sadece biraz uzaktan - görebiliyorum Aslında karşımda gördüğüm şey renkli bir leke ama ben onun ağaç olduğunu yani hayallerimde ki gibi iyi yürekli bir devin saçları olduğunu biliyorum. Tamamen bulanık, ama orada ...
"Merhaba ben ecrin " Bana uzatılan eli tutmadan "Dinliyoruz" Kızın ağzı iki karış havada açık kalınca ukala hemen atladı "Öncelikle uzatılan el havada bırakılmaz , görgü kurallarını öğrenmen gerek dostum" "Senin gibi bir heriften değil görgü kurallarını Adını bile öğrenemesin "
Ben...ben kimim bilmiyorum. Bir katil, bir düşman, bir dost...hepsi olabilirim. Kendimle ilgili bildiğim tek şey çok büyük bir hata yaptığımdı. Geçmişimi unuttum, kardeşim dediğim insanları onlar bana ulaşmaya çalışırken yaraladım... çok kötü yaraladım. Geçmişimi hatırlarken de bir katil oldum... Şimdi ne mi yapıyoru...
Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?
İklim Akağaç, yaşıtlarının arasında en iyi patencilerden biridir, ancak etrafa saçtığı gülümsemelerin, kazandığı ödüllerin ve zarafetinin ardında başka bir hikaye vardır. Onu son noktalarına kadar zorlayan, mükemmel olması için elinden geleni yapan bir anne. Karza Dinçer ise hırs kelimesinin anlamını öğrendiğinden ber...
Yaşamı boyunca hiç kimsenin onu "tehlikeli" olarak nitelendireceğini düşünmezdi. Eh, hayat bazen hoş olmayan sürprizler yapabiliyordu. "Nefes al," dedi kendine. "Çünkü her an biri gelip onu senden alabilir." Ölüme kapadığı gözlerini bir öncekilerden çok farklı, çok daha karanlık bir dünyaya açmıştı. Tek bir bakışla...