Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...
Yazardan... Ruhu paramparça bir kadın. Öyleki sesizliğinde boğulan bir şüheda kara yetiştirdim. Ben bunları yazarken duygularımı bir katile bıraktım. Çünkü yazarsa ölüydü. Karakter değilim çürüyen dökülen bir ölüyümdür. Hayat bahşeder siz dinlersiniz. Ben sabah akşam mezar izler bir kadının yaşamasını anlatırım. Ölüm...