Wattys 2023 Yarı Finalisti • Ruma kasabasının bir sırrı vardı; kendilerinden bile gizlenmiş, sessizce geçmişlerine gömülmüş bir sır. Geceleri topraktan yükselen ölüler kasabalarını işgal ediyordu ve gün ışıkları göğe tırmandığında geri çekiliyorlardı. Güne batanlar neden hala yaşama devam ettiklerinden bihaber, çiçekl...
Öldüm. Ve gözlerimi açtığımda bir çocuk taciriydim. "E ebesinin a-" ~ Daha önce hiç öldükten sonra yeni bir hayat şansı hak eden ve başka bir bedende gözlerini açan insanların hikayelerini duydunuz mu? Duymadıysanız endişelenmenize gerek yok. Size kendi gördüklerimi anlatabilirim. Bu tarz ikinci hayatlarda okuduğu ki...
Yerden biraz yüksekte, göğün epey altında, o gün, bir festival günü, aşık olacağım kişiyi buldum. xxx 030520 - 050520
Yalana inandığınız zaman gerçek tam olarak ne olurdu? Bana kızıyorlar. Olmayanları gerçeğim kabul etmem mi yoksa hikâyeler uydurmam mı onları daha çok rahatsız ediyor, anlamlandıramıyordum. Kimseye bir zararım dokunmuyordu ki, yalnızca kendime- Ki, o kim bilmiyordum ya, bundandı tüm keşmekeş. Gelin sizlere bir hikây...
Başka bir ülkede, farklı bir gelecekte... Seni katil sandıkları için peşindeler. Ne sen onların aradığı kişisin ne de ellerinden kaçıp evine dönebilirsin. Ya oyunlarına iştirak edersin ya da kaybedersin. Şimdi tek bir soru ve belirsiz bir cevap var ellerinde. Ya harbin kendisi olursun ya da sadece harabe.
"Hafif acılar konuşabilir ama derin acılar dilsizdir." - Seneca Kendini, acılarını sessizliğe hapsetmiş ve zamanla onların esiri olmuş kırık bir çocuk ile onun sessizliğine merakla yaklaşan, gürültülü kızın tek ortak noktaları aynı sessizlikte kitap okumaktı. Sessizliği paylaşmaktan sıkılıp okudukları satırlar hakkınd...
ilk kelime: 11 aralık 2022 son kelime: 26 ekim 2024 *dikkat! bu bir çocukluk aşkı hikâyesi değildir* "Yoyo: Dikkat et, sağında arı var. Kendimi tutamadan sağ tarafımı kontrol ettim. Telefonuma döndüğümde homurdanıyordum. Ben: Evet, solumda da sen varsın. Ne yazdığımı gönderdikten sonra fark etmiştim. Pek garip deği...
"Ve unutma Zümrüt; tüm çiçekler yavaş yavaş, kırmızı güller çabuk solar." *** 1980 yılının Mayıs ayında, Dilektaşı Mahallesi'ndeki aylardır boş olan daireye genç bir adam taşındı. Tek başınaydı, bir karısı veya çocukları yoktu. Kimseyle konuşmazdı ve soğuk çehresi, tenindeki yanığa benzer farklı renkte izleri, şüphe...