Gözlerindeki Ay
Kerem Aktürkoğlu & Kumsal Yıldız
"Öyle olmasını istediğimi de nereden çıkardın ufaklık?" Söylediği şeyle gülümsedim. "Belli ediyorsun, çok belli." dediğim şeyle bana yaklaştı. "Hmm, belki de öyledir." Belki değil, öyleydi. Ellerini yüzümde gezdirdiğinde istemsizce kapatmıştım gözlerimi, daha iyi hissetmek için belki de. "Çok güzelsin, benim güzelim...
"İnkar etmeye devam mı?" Kerem'in sorusuyla kaşlarımı çattım. "Neden bahsediyorsun?" Sorgularcasına Kerem'e bakıyordum. "Benden hoşlanmadığını söyleyebilir misin?" Söylerdim? Söyleyebilirdim. Dilim tutulmuştu sanki. Söyleyemiyordum? "Senin bana gönlün var gibi gibi." Yanımızdan geçen arabada çalan Barış Manço uymuş mu...
"Lâl! Lütfen vur beni bitsin!" diyen Kereme baktım yerde yatarken. "Kerem ne saçmalıyorsun sen?" diye sordum zar zor konuşurken. "Böylesi ikimiz için de daha iyi olacak. En azından senin ellerinden öleceğim." Bu hikayedeki kişi ve kurumların gerçekle bir ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Görseller benzetme için...
Galatasaraya ömrünü adamış Asel, sevdiği futbolcu Kerem Aktürkoğlunu savunmak için Twitter da bir thread serisi hazırlar. Bir sabah uyandığında tahmin etmediği bir şey olur. Thread yayılmıştır ve dm kutusunda onu bekleyen bir mesaj vardır.