Bakıyordu adam. Kara saçlarına, yeşil gözlerine, beyaz tenine, güldüğü için yanağında oluşan o ömürlük çukura... İçi yana yana bakıyordu. Hasreti ile kanayan yüreğiyle bakıyordu. Ne güzel demişti mevlana; Gönül yorulunca ter, gözden akar... Gönlünün teriyle, gözünden akan yaş ile bakıyordu. Yağan yağmur ile karışmışt...
Babasının ölümünün ardından tüm hayatı değişmiş olan Hazan Yıldırım artık güçsüz bir çocuk değildi.Hayatın onu sürüklediği tesiste eğitim almış,başarılı ajan olmuştu.Çok zorluklar yaşayan küçük Hazan,hayatın ona neden böyle davrandığını anlamak için psikoloji okumuştu.Babası için çıktığı bu yolda güçlü bir kadln olan...
Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayı...