2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yo...
Orada,annesiyle arasında kanlar içinde bir kağıt vardı. Elini uzattı ve güçlükle kağıdı aldı. Katlanmış kağıdı yavaşça sanki yırtılacakmış gibi açtı. İçinde yazanları okumaya başladı. '' Merhaba kızım, Bunu okuduğun zaman eminim ki karşında ölü bir şekilde yatıyor olacağım ve belki babanda aynı durumda olacak...
Bi anlık cesaretle ona seni seviyorum diye mesaj attım. Sonuç tabiki kibar olmayan şekilde reddedildim. Peki şimdi nolcak sırf intikam için onun için değişmeyen ceasaretim var mı?
Bu hikayeye başlayıp; elinden bırakamayan, bir günde tüm hikayeyi bitiren ve hatta derste okurken yakalanan, otobüste okurken ineceği yeri kaçıran, sınav haftasında başladıysa hiç birine çalışamayan, annesinden sürekli 'bırak artık şu telefonu' repliğini duymasına rağmen heyecanla devam eden, bunlara rağmen iyi ki oku...
“En önemli hatalarımızı ne zaman yaparız?” diye sordu beynim. Hiç tereddüt etmeden cevapladım. “ Birine güvenince.” Sonra kalbim yöneltti aynı soruyu bana. Bu sefer durdum. Usulca fısıldayarak cevapladım soruyu: “Aşık olunca…”
