Eftalya: Salak çocuk! Eftalya: Sana diyorum, çabuk mesajlara bak! Eftalya: Mert, baksana oğlum buraya Eftalya: E, iyi bakma o zaman sen. Yarın görürsün lan! **: kimsin? Ve beni neden rahatsız ediyorsun? **: numaramı nereden buldun?
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...