Haddinden fazla saçmalayan laz kızı... Abisini kimseyle paylaşamayan, ablasıyla ise her dakika kavga eden anlaşamayan bir kız... Hayata hep olumlu taraftan bakan, sürekli gülen bir kız... Babasına özlem duyan bır kız... Tanıtım... Deli gibi dans etmeye başladım. Kendimden nasıl geçtim bilmiyorum ama kapıda bana b...
"Aşk mı? Ölüm mü?" dedi gözlerimin içerisine derin derin bakarken. Elimdeki silah tam kalbine doğru bakıyordu. Gözlerim yavaş yavaş dolarken hırsla alıp verdiğim soluğun sesini duyabiliyordum. "Tabi ki de ölüm, senin gibi bir adam için asla aşkı seçmem! Zira seçtiğimde ne olduğunu da gördüm." İşaret parmağım tetiğe...
Kendisini tamamen dansa adamış bir kız Sima Kaya... Okulun popüler çocuğu kızların dilinden düşmeyen Uzay Keskin... Sırlarla dolu kimsenin asla çözemediği Karan... Sima senelerini verdiği erkek arkadaşı Uzay'ın onu yıllardır aptal yerine koyduğunu öğrendiği gün üç senesini çöpe atar ve ilişkisine bir noktayı koyar. ...
Bir dünya düşünün, sekiz çeşit özel güce sahip olan bir dünya... Her türün bir soyu var ve bu türlerin en güçlüsü benim ailemden oluşuyor. Ailemin her bir bireyinde farklı güç bulunuyor. Gücümü o kadar benimsemiştim ki onları kullanmadığım bir günüm geçmiyordu. Ta ki aile içinde çıkan savaşa kadar... ....... Peren a...
"Sana dokunamam." dedi ellerini ellerimin arasından çekip. "Ne? Neden?" "Sana dokunamam çünkü kalbim sana ait değil." ...... "Bana dokunma." dedim korkuyla. "Sana söz veriyorum sen istemeden sana dokunmayacağım." Arkadaşının ölümünden sonra iki aşkın karşısında kalmış Zola... Onu seven ama ondan kaçan adamı mı? Yoksa...
Her şey o düğün günü başlamıştı... "Sakın bana dokunma!" Sırıttım ve üzerine doğru bir adım daha attım. Boğazıma tuttuğu bıçak artık derime biraz daha yakındı. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun küçük kız?" "Biliyorum! Bu yüzden asla bana dokunmana izin vermeyeceğim!" Kaşlarımı alayla kaldırdım. "Kimim ben?" "Kadın...
"Neden o? Neden ben değil de o? Onun değil de benim yapamadığım şey ne Çağan?" Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüp giderken sözlerime devam ettim. "Gör artık beni..." Ciddiyetini takınmaya devam ederek benden bir adım daha uzaklaştı. "Ben mi seni görmüyorum? Yoksa sen mi beni görmüyorsun? Orası tartışılır." ŞAN KİTABINI...
İşaret ve orta parmağımı birleştirmiş uzun yemek masasına sürterek usul usul gezdirirken keskin, rahat ve bir o kadar da tehditkâr bakışlarımı masada oturan adamın yüzünde gezdirdim. "Yani anlattıklarına göre Rasim çok büyük ve tehlikeli bir adammış değil mi?" "Aynen öyle." "Tüh, ne yazık ki kendisiyle tanışamadım. Ne...
"Siz kimsiniz?" dedim karşımdaki adama. Uzun boylu esmer ve sert çehreli bir adamdı. Otel odamın kapısına gelmişti. Üzerindeki siyah takım elbisesinin ceketini düzeltmiş ve yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirmişti. "Size kendimi tanıtmayı unuttum kusura bakmayın. Ben Savaş Keskin." Ses tonunda bir öfke hissetmişti...
Tutku? Arzu? Aşk? Sevda? Veda... Bir gün herkes bana yaşattıklarının bedelini ödeyecekti. Parmak uçlarını masada boylu boyunca gezdirirken yüzünde küstah bir sırıtmayla konuştu. "İnsanlar ailesini seçemez Yudum, tıpkı senin gibi." Konuşması tıpkı yüzü kadar küstahtı. "Peki ya ebeveynler çocuklarını seçebilir mi?" "Ne...