Asya bir sene önce babasını yani Hakan Emir'i bir dakika bile görebilmek için onun müdürü olduğu şirkette işe başlar . Ama oranın mafyayla bağlılığı olduğunu bilmez. Bir gün o mafya ve adamları parasını almaya gelir ama hakan emir bu parayı harcamıştır ve yarısı kalmıştı . Parasının harcandığını öğrenen mafya lideri o...
🌼 Bazen yanlış insanlar doğruları görmeni sağlar... Kırmızı elbisesini küçük elleri ile düzenledi sevdiği adamın en sevdiği elbiseydi. Kırşsın İstemiyordu siyah saçlarını aynaya bakarak düzenledi. Pencerenin karşısına geçti Baweri bekliyordu elinde ki telefonu açıp saate baktı baya da geçmişti koltuktan siyah çantas...
"Tüm gökyüzünü gözlerine taşımışsın. O maviliği bazen kara bulutlar örtmüş, bazen sağanak almış; hiç utanmadan akmış gözlerinden bir bir..." "Sana herkes kıymış ama sen kimseye kıyamamışsın. Nefret edenlere inat hep daha çok sevmişsin. Her yürümeye çalıştığında düşmüşsün. Sana çelme takanlar düştüğünde de, onlara el...
-Mardinin ve doğunun en gaddar,sinirli ağası ve mafya babası BORAN KARAN. -Küçük yaşta annesi ve babası tarafından terkedilen,yıllarca eziyet gören AVŞİN LARA GÜNEŞ. -Küçüktüm annem ve babam tarafından terkedildim. Sevgisizlikle büyüdüm,Hep dövüldüm aşağalandım.Nereden bile bilirdim beni birinin bana delicesine aşık o...
Sâra ile Yarkın'ın sarı gül motifli, tahta kapaklı bir günlükle başlamıştı aşkı. Birbirlerini hiç tanımayan iki kuzenin aşk hikayesi... Yarkın; "Nefretinle aklımdan, sevginle gönlümden çıkmıyorsun sarı gül." Kulağının fısıltıyla işittikleri ile gözleri kapanmıştı genç kızın. Aklının gönlünün esiri olmaması için savaş...
Karanlığa alışmış bir adam, kanatları kırılmış bir kadın. Kadın umuduna sarılmıştı. Adamınsa öfkesinden başka hiçbir şeyi yoktu. Birbirinden ayrı iki ruh, şimdi yan yanaydılar. İkisinin de vazgeçmeye niyeti yoktu. İkisde inatçıydı. Ama aşk daha inatçıydı. Ve kaybetmeye hiç niyeti yoktu. Karnlığın beyaza dönüş hikayesi...
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...