izmarit: özür dilerim. (14.20) izmarit: şimdi, senden aldıklarımı, (14.20) izmarit: sana verme vakti sevgilim. (14.20) izmarit: ben seni çok sevdim. (14.20) ‼️ İzmarit 2019 yılında yazılmış texting bir hikâyedir ve o zamana göre yazılmıştır. 2024 yılında kitaplaştığında SİL BAŞTAN bir şekilde yazılmış ve öyle kitaplaş...
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...
Elleriyle siyah gömleğinin yakalarını düzeltirken gözlerini benden ayırmadan konuştu. "Seçtiğin yol, senin ölümün olacak." Gözlerim belki de ilk defa saf gerçekliği ile baktı ona. "O halde benim ölümüm, senin ellerinden olacak." Burası Martina derler, buradan hiçbir insan sağ çıkamaz Gece yağmur yağar kar tanesi, ...
Berdel yoluyla evlenen iki genç... Bir kadın düşünün sevdikleri için ailesini bile karşına alan, bir adam düşünün hiç tanımadığı kendisinden küçük bir kızı kadını yapan...
Hiç kapanmamak üzere açılan yaralar, kanamaz. İz bırakır. Ve o iz sonsuza dek geçmez, Yanı başında kalır.