O günden itibaren sürekli birlikteydik. Hyunjin ve ben köfte ve patates gibiydik. O bana ağaca tırmanmayı öğretti. Ben de ona ağaçtan sarkmayı. O benim derslerime yardım etti, ben de ona ütü yapmayı öğrettim. Bazen de dışarıda oturup yıldızları beklerdik. Dedesinin onu merak edeceğini söylerdi. Biraz daha kal derdim...
zihninin güneş doğmayan beyaz platolarında kaybolmuş yetim kumral çocuk ve tütün kokulu nazende sevgilisinin silueti. [!!angst.]
-under the sky in room 553, i discovered you and i- "Hastanedeki origamiden kalpler geleneğini hiç duymuş muydun?" Kalbi alan çocuk heyecanla inceledi, neşeyle başını salladı. "Evet! Annem dedi ki ne zaman birisi cennete gitmek için hastaneyi terk etse hepimiz onlar için kağıttan kalpler katlarız! Bunun gibi, bunun gi...
