İmkansız diye düşündüğünüz hayallerinizin gerçekleşmesinden başka sizi mutlu edebilecek bir şey var mıdır? O, bir şey istedi. Daha doğrusu, birini. En saklı düşlerinde sevdi, gerçek olacağına ihtimal vermedi. Uğruna öyle çok acılar çekti ki, bütün her şey geride kaldığında yüreğinde aşkı ve yanında sevdiği adam vardı...
İşte ben buyum. Ben parmak izi olmayan biriyim. Ben hiçbir yerde resmi kaydı bulunmayan biriyim. Ben onlarca insana eziyet ederek canını alan kişiyim. Ben kim miyim? Ben hiç kimseyim. © Tüm Hakları Saklıdır.
Tesadüflerin kadere dönüşme hikayesi.. An gelir Yağmurda ıslanmaktan nefret edersin ama onunlayken eğlenceli hale gelir An gelir Sessizliğini onun huzurlu sesi bozar ve bitmeyen bir muhabbet başlar An gelir Üzüntünüz onunla buruk bir sevince dönüşür An gelir Yalnız sokaklar onun kokusu ile dolar An gelir Karanlığın a...
Bu hikaye bir genç kızın kendi içindeki karanlığı keşfedişinin hikayesi. Korku en güçlü duygudur ama unutma ki korkuyu yenebilecek bir duygu varsa o da umuttur. Geçmişinden ve kendisini inciten herkesten nefret almaya niyetli bu kıza kin dolu yolculuğunda tek dostu karanlık eşlik edecek. Kin ve nefret içinde yok mu o...
Aşk aslında o adam için sadece basit bir şeydi daha doğrusu artık aşk diye bir şey olduğuna inanmıyordu. Neden mi? Çünkü o aşk denilen şey onun canını çok yakmıştı. İlk aşkı onu bırakıp gitmişti. Peki sonra ne oldu da tekrar aşka inanmaya başladı?
Gözlerini Açtığında Dünya Eskisinden Çok Farklı Bir Yer Haline Gelmişti. Herşeyden Habersiz Kahvesini Yudumladı Ve Televizyonunu Açtı. Televizyondaki Haberler Onu Korkutmuştu Fakat Gerçek Olabileceğine İhtimal Vermiyordu. Birden Kapıdan Yumruklama Sesleri Geldi, Doğruca Kapıya Yöneldi Ve... -------- Heyecanı Tüm...
Gül ve onun baş gardiyanıyla tanışın. Gül için Mardin artık bir kafes haline gelmiştir ve bu kafesin baş gardiyanı Azat'tır. Peki ya Gül yanılıyorsa ya Azat kafesin değil de kalbinin efendisiyse? Azat Gül için özgürlüğünde olmuştu. O artık Mardin'e tutsaktı, abisi yüzünden ağalık ona dayatılmıştı. Azat bu kadar fedak...
