" කන්ද උඩින් එන කුකුලා ගෝමරයෝ........... නලල් තලින් එන දාඩිය හඩු ගදයෝ...... අත් දර දඩු පය කොරවකු වයි රොඩියෝ.............. මට පිටුපා ගෙට යනවද මයේ මිණිහෝ............... " " පතාර අඹ ගහේ මා මේ සිටින්නේ...... දුක් දෙන මගෙ මිණිහා පන්නා හරින්නේ... කවදද දෙයියනේ මේකා නැසෙන්නේ...... මිණිහා නිසයි මම මේ දුක් විදින්නේ...
"ඒක නෙවෙයි නැද්ද සිරාවටම කොල්ලෙක්... " " නෑ ඇයි.. " " ඇයි අහන්නේ... මම උබෙ අයියනේ... " " ඉතින්... " " ඉතින් කියන්නෙ ඕයි... " " ඇයි තමුසෙත් ගිහින් අර බූරු පුතා වගේ අනෙ මල්ලි මගෙ නංගිට ලමයි හදන්න බෑ කියන්නද ඈ... " " මොක.. මොනවද ඕයි ඒ කිව්වෙ " " කිව්වෙ ඇහිච්ච එක තමා... තමුසෙගෙයි මගෙයි බාල සහෝදරයා ගිහින් මගෙන් අහන අහන එකා...
කවුරුත් නැතිව උඹම උඹේ හිත සනස ගත් දවසට ඒහිත ඒ හේතුවටම කිසිදින නැවත නොවැටෙනු ඇත.........!!
වැස්ස වැහැලා ඉවර වුන ගමන්ම තියන අදුරු රෑක ඔයත් එක්ක කැලේ පාරක් දිගේ තනියම ඇවිදන් යන ගමන් " ආගිව්‍ය අයියෙ එදා දවසක් හොල්මන් ..." කියලා මම පටන් අර ගත්ත කතාව "කටවහපං සිත්රූ ..." කියලා ඔයා ඉවර කරන්න ඕනේ .... "කැස්වටුවා මං මොනා හරි කිව්වොත් තමයි ... සිත්රූ ....සිත්රූ .... සිත්රූ...ඔය නම කියන්න එපා අයියෙ මං උබව හංගලා...
ගලනා ගංගාවො.. නිහඩව මුහුදු ගියෝ.. හැබැහින් පෙම් බැන්දො.. සසරේ එක්වූවෝ.... . . . . දෑගිලි පටලන් අත් අල්ලා.. හමුවෙමු හැම ආත්මයේ...
" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
