"benim şuan merak ettiğim tek şey var. Acaba öldükten sonra bile bu kadar güzel kalabilecek misin" kalbim göğüs kafesimden çıkarcasına hızlı atarken karşımda duran ve yanağımı elinin tersiyle okşayan adamın elini iterek geri adım atmak istedim ama yapamadım. Çünkü elim, ayağım şuan oturduğum sandalyeye bağlıydı. "Ne...
Malia'nın ayakları tutmaz olduğunda yere düşmüştü ama canını acıtan şey dizlerine batan çakıl taşları değildi. Onun ruhu incinmişti ve ruhunu sarabileceği bir sargı bezi yoktur. Ruhu kanıyordu ve sevdiği adam bunu göremeyecek kadar uzaktı ona... Peki Malia, kalbini parçalara bölen bu adamı affedebilecek miydi?
"Birkaç hafta öncesine kadar Lydia Martin için yanıp tutuşurken nasıl bir anda aklımdan çıkaramadığım kişi sen oldun?" *Kapak için @iremyldray ' a teşekkürler.
"Burası Beacon Hills Lisesi, güzelim. Kaçıp gitmek yerine ayak uydurmalısın."
