Kim demiş aşk imkansız, sevda imkansız, mutluluk imkansız. Imkansız olan nefes almak, yeniden başladığında güçlü kalmak. Benim ki ölüye yazılmış mektuplar gibi. Umut dolu, bir o kadar tarifsiz. Okunmayan, toprağa gömülen satırlar. Bunlar ÇÜRÜK SATIRLAR.
Uzun zamandır yalnız başıma hayatta kalmayı öğreniyordum. Ta ki seninle karşılaşıp hala güçsüz olduğumu anlayana kadar. Sen bana nefes oldun, umut oldun. Sonra zaman geçti. Acı oldun, keder oldun. Başkasının oldun. Iki yılda yaşananları bitirmek iki saniyeni aldı. Zor anlar yine başladı ve o geldi. Elimden tuttu ve...