BAŞ BELASI.

Ağlayarak çıkıyordum o lanet olası yemekhaneden. Rezil olmuştum. Her zamanki gibi... Her zaman dışlanılan pislik fakir kız olmaktan bıktım. Bunları düşünerek yürüyordum. Sert bir yere çarptığımda kafamı kaldırdığım gibi onu gördüm...

KUMSALDAKİ METEOR (raflarda)

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

Yakışıklı Odunum (KİTAP OLDU)

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir...