Dolunay

"Ölümün şeffaf karlarını avuçladığım gün... Çölde yaşayan susuz kalmış bir bedevi gibi, suyu avuçlar gibi, engellenemez bir vahşilikle avuçlamıştım ölümü. Karlar erimişti avuçlarımda ve parmaklarımın aralarından akıp giden sular, tohum tohum damlamıştı ayaklarımın önüne. Damlalar tamamen hapsolduğunda zivitli toprağa...